Kaptan Evlendiriyor.

Datça İlçemize yakın olan Hisarönü körfezinde hemde çok güzel bir koyda konumlanmış ,ve bir zamanlar dünyanın sayılı külüpleri arasında bulunan; ROBİNSON CLUP MARİS te ;Sevgili dayım Sinyor ve ben kaptan olarak 1995-96 yıllarında 2 yıl çalıştık.
Misafirlerin çoğunluğu Alman vatandaşı .Almanlara hitap edebilecek kurallara sahip bir tatil köyü ROBİNSON CLUP MARİS.Bir aile plajı, bir Nudest beach ve disko , su sporları, kayak, yelken, dalış eğitimi,çocuk kulübü, alacart restaurant, ve seçkin personel ile donatılmış.Hizmet verdiği yıllarda; Dünyanın sayılı tatil mekanlarından birisiydi.Hemde Datça’mıza çok yakın bir konumda.
Kulüp kaptanı olarak benim görevimde ;Tatil için gelen kişileri extra ücret karşılığında Hisarönü körfezi, Datça, Bozburun,Marmaris,Symi adası, gibi yerleri gezdirmek.Haftada bir gün de,kulübün karşısanda bulunan Selimiye’deki Sardunya Restaurant’ta Kaptan yemeğine götürmek.
Gemicilerim ve ben giydiğimiz üniforma ve davranışlarımızla , denizci titizliğiyle dikkatleri üzerimize çekerek otele gelen misafirleri tekne gezisi için cezbediyorduk.
Kulüp şefi Thomas ;Ben ve Dayım Sinyor kaptanı ;İkimizinde aynı masada olmamak koşuluyla, otel müşterileri ile yemek yememizi şart koşmuştu. Bizler otel müşterileri ile oturup kahvaltı yapmalıydık. Öğle yemeği için oteldeysek müşterilerle yemeliydik. Dahada ileri gidip;Alakart restaurant ta masa ayırtabiliyorduk. Anlıyacağınız otel müşterileriyle de aynı haklara sahibiz.Bizim için Clup ta her şey mübah.Yemekte, bizimle aynı masayı paylaşan müşteriler; Bir gün sonra kesinlikle bizimle tekne turuna çıkıyordu.
Her perşembe günü olduğu gibi;Akşam sun set ve kaptan dinners( Kaptan yemeği) için külüpten ayrılıyoruz.Güneşi batırdıktan sonra. (Sun set)Selimiye’deki Sardunya Restaurant’a gidip akşam yemeğimizi yiyeceğiz.Ben de bu akşam yemeğini seviyorum. Bu sayede bende ;Almanlara has külüpteki protein ağırlıklı beslenmeden kurtulup ;Sardunya Restaurantın muhteşem mezelerinden yeme şansım oluyordu.
Külübün iskelesinden rezervasyon yaptıran misafirlerimizi aldık. Hemen bir şampanya açarak onlara ikram etmeye başladım. Şampanyayı,özellikle ben servis ediyorum ki ; Misafirlerin önemli olduklarını onlara hissettireyim. Bu arada ;Tekne ve gidip göreceğimiz yerler hakkında bilgi vermeye başladım . Karşıda görünen ada Symi, Datça şurada, Marmaris bu tarafta gibi.
Herkes mutlu görünüyor. Şampanya kadehlerini yeniden doldurtuyorlar. Kimisi de güneşin batışını kaçırmamak için fotoğraf makinalarını sıkı sıkı tutmuşlardı. Ama bir çift dikkatimi çekti. Bir köşede oturmuşlar sessiz sedasız olanları seyrediyor. Hemde ellerinde şampanya kadehi olmadan.
Hemen yanlarına gidip neden guruba katılmadıklarını sordum. Hemen ellerine 2 şampanya kadehi tutuşturdum. Kadehlerini (prost) diyerek tokuşturdum.Klause söze başlayarak ;Hemen mazeretini anlattı.Gurubun çoğunluğunun birbirini önceden tanıdığını ve çoğunun aile olduğunu, kendilerinin ise bu tatile gelmeden kısa bir süre önce tanıştıklarını, henüz evli olmadıklarını söyledi. Kız arkadaşı Heidi de başını sallayarak erkek arkadaşı Klaus un söylediklerini onayladı.
Onları; Bulundukları yerden nazikçe kalkmalarına yardım ederek teknenin üst güvertesindeki guruba takdim ettim.
Bu davranışıma sevinen genç çift; Hem teknenin kaptanı tarafından gördükleri ilgi alaka ,hemde ellerindeki şampanya kadehini boşaltmalarının verdiği rahatlıkla kısa sürede coşkulu guruba adepte olmuştu.
Bende tekrar yanlarına gidip; Sizlerin yeni tanışmış olmasının önemi yok. Eğer siz isterseniz ,sizleri evlendirebilirim . Ben kaptanım. Sizleri evlendirmeye yetkiliyim.Dedim. Bunu söylerken;Bende o kadar, inandırıcı ve ciddi söylemişim ki her ikisi de ne yapacaklarını ne söyleyeceklerini şaşırmıştı.Neticede benim de elimde bir şampanya kadehi vardı.
Gemicilerime; Teknenin evraklarını ve gemi mührü ile bir dosya kağıdı getirmelerini söyledim,
Bizim yeni aşıklara dönerek;Pasaportlarını istedim. Haritadan bulunduğumuz koordinatları; Enlem ve boylam cinsinden not aldım. Gurubun içinden 2 kişiyi de şahit olarak belirleyip Klause ile Heidi yi evlendirdiğimi yazan kağıdı imzalayıp mühürledim ve misafirlerin huzurunda bir dosya halinde ellerine verdim.Evlenmeleri şerefine birer kadeh şampanya içtik.
Güneşi çok romantik bir şekilde; Zeytinli ada , antik kilise , kızıl bir gökyüzü ve ufukta Datça sülüeti eşliğinde batırdık . Uygun saatte: Sardunya Restaurant’ın önüne kıçtan kara olup ;Kaptan Dinner için ayrıla rezervasyonlu masamıza oturduk. Sardunya Restaurant ‘ta emeğimizi yiyip ;Gece yarısı Robinson Kulübe döndük. Herkes asansöre binip otele çıktı.Bizde,tekneyi yarın ki tur için hazırlamaya başladık.Kısa bir düre sonra ;Culüpte çalışan bir arkadaş yanıma gelerek,Külüp şefi Thomas seni görmek istiyor dedi. Gecenin bu saatinde ,hayırdır inşallah .Dedim. Asansörle yukarı çıktım. Bizim taze çift kulüp şefini bulmuşlar ve mutluluklarını paylaşmışlar. Atilla kaptan bizi evlendirdi. Deyip; Dosya halinde verdiğim sertifikayı kulüp şefine göstermişler. Kulüp şefi de bunları tebrik edip bir şişe şampanya ikram etmiş.Beni de böyle davrandığım için ,teşekkür etmek için aramış. Otelde yer yerinden oynuyor. Sanki ben bu çifte dünyayı bağışlamışım. Gecenin yarısında bütün külüp müşterilerinin bu olaydan haberi oluyor.
Biz sağ Salim o sezonu kapattık. Bir yıl sonra yine aynı günlerde teknemde oturup gemicilerle muhabbet ediyoruz . Plajda iki kişi belirdi . Kaptan Atilla !Kaptan Atilla !Diye bağırıyor ve bize doğru geliyor. İkiside soluk soluğa ,ama kadının kucağında, birde çocuk var. Bana bakarak; Bak diyorlardı .Bak biz ne yaptık.?Dirk bu Dirk. Merhaba demek istermisin? Sen bizi evlendirmiştin ,biz bir çocuk yaptık dediler.
İlk başta Klaus ve Heidiyi hatırlamamıştım. Bunlar bir yıl önce benim evlendirdiğim çiftti. Zamanı iyi değerlendirip birde çocuk yapmışlardı. Dirk şimdi 28 yaşında. Güneş enerjisi ile ilgili büyük bir projenin başında yönetici olarak çalışıyor.
Dirk in anne babasını evlendirerek ; Sanayi ve teknoloji ye mi yoksa ;Türk turizmine katkıda mı bulundum acaba?
Aslan Atilla YORULMAZ
3/Kasım/2024 Datça

Okunma Sayısı: 804