YOK OLUP GİDEN DATÇA KÜL­TÜ­RÜ­MÜZ P A L A M U T L A R I M I Z (7)

F o t o : Can dostum Sara Esin, dağların doruklarında zamana yenik düşmüş ,yıldırımın hışmına uğramış ,miadı dolmuş bir Palamut ağacı ile sohbet ediyor..
Bin bir türlü börtü böceğe, kuşlara, parazitlere ev sahipliği yapan, evcil, yabanıl bin bir türlü mahlukatın besin kaynağı olan, gövdesi ve dalları çok dayanıklı ve yoğun olduğu için fıçı ve mobilya yapılında kullanılan, sıcağa ve soğuğa dayanıklı, bin yıldan fazla yaşayabilen Meşe palamudumuzun faziletleri ve faydaları sayılamayacak kadar çok..
Biz Datçalılar olarak gölgesinde tütün dizdiğimiz, mağlıç attığımız, düğün kazanları kaynattığımız, yan gelip yattığımız ata mirası Palamutlarımıza biraz da nankörlük etmişiz doğrusu..
Sembolikte olsa....Bu ulvi ve kutsi ağacımızı ,palamut ormanlarımızı kısmen koruyabilsek iyi olurdu.. 
Hadi bakalım.. Sazı ve sözü yine Datça aşığı rahmetli Nihat Akkaraca abimize bırakalım..*
"...Herhangi bir tarlada ,tarla sahibinin dışında başkalarının da ağacı bulunduğundan ağaçlar rakam ve harflerle belirlenmişti.. Çünkü eskiden Datça'da ağaçlarda satılır veya hediye olarak verilirdi.
Mesela bir büyük baba sünnetinde torununa para yerine bir ağaç hediye ederdi.. Ve herkesin duyabileceği şekilde şöyle derdi..
--Uzun yoldaki tarlamın alt köşesindeki palamut ağacımı sünnet hediyesi olarak torunuma verdim. Düğünlerde bu gibi hediyeler gelin ve damada da verilirdi.."
Palamut hakkında bu kadar fuzuli (!) laftan sonra gelelim şimdi nasıl paraya çevrildiğine...
Nasıl silkildiğine, ellendiğine, kurutulduğuna satıldığına (sürecek)
Kaynak : 
Datça'da hayatın içinden bitkiler
Datça Yerel Tarih Derneği

Okunma Sayısı: 254