YETER Kİ UMUT ATEŞİ HEP YAN­SIN!

Bir ül­ke­nin bi­ri­nin en yüce da­ğı­nın te­pe­sin­de hiç sön­me­yen dört ateş ya­nar­mış.
Bun­lar;
Sevgi Ateşi
Barış Ateşi,
İnanç Ateşi
Umut Ateşi.
İnsan­lar,o ateş­le­re o kadar alış­mış­lar ki,iç­le­rin­den biri sönse de fark etmez ol­muş­lar.
Bir gün Sevgi Ateşi sön­müş,kimse fark et­me­miş. Yine ateş­ler gö­rü­nü­yor­muş,
Bir başka gün Barış Ateşi sön­müş,yine kimse fark et­me­miş,
Bir akşam da İnanç Ateşi sö­nün­ce,küçük bir kız ço­cu­ğu­nun dik­ka­ti­ni çek­miş, “Bu ateş­ler niye sönük ya­nı­yor?..”me­ra­kıy­la dağa tır­man­mış..
Bir de bak­mış sa­de­ce bir ateş ya­nı­yor. Kızın göz­le­rin­den yaş­lar ak­ma­ya baş­la­mış.
Yan­mak­ta olan Umut Ateşi, dile gel­miş;kıza dö­ne­rek:
-Niye ağ­lı­yor­sun. Bak ben Umut ate­şi­yim,ben sön­me­den onlar sön­mez sö­ne­mez. Haydi ben­den bir parça ateş al ve öteki ateş­le­ri tu­tuş­tur…demiş.
Sakın içi­niz­de­ki umut ate­şi­ni sön­dür­me­yin!

Okunma Sayısı: 6548