SAMAN

Yine aynı nok­ta­da­yım, bu kez zaman fark­lı.
Gö­zü­müz Özil' de(Ka­ra­in­cir)
Ora­dan doğ­ma­ya baş­lı­yor, göğe yük­se­li­şi­ni iz­li­yo­ruz, baş­lı­yor ka­me­ra­lar, cep te­le­fon­la­rı gö­rün­tü al­ma­ya, ahhh bu kadar da olmaz, bakk bakk de­ni­ze, ya­ka­moz­la­ra. Ağır ağır Simi'ye (Söm­be­ki) doğru yük­se­le­rek iler­li­yor, gece ka­ran­lı­ğın­da, Antep çar­şı­sın­da­ki sini kadar büyük bir bakır par­ça­sı, us­ta­nın her tok­mak vu­ru­şu sini üze­rin­de nasıl desen bı­ra­kı­yor­sa onun üze­rin­de­ki de­sen­ler­de aynı.
Do­lu­nay!
Muh­te­şem!
Asıl muh­te­şem olan elbet Datça,
Do­lu­na­yın; has­ta­ne al­tı­nı ta­ra­ma­sı, ışık oyun­la­rı al­tın­da de­ni­zin dansı, sa­kin­li­ği, ya­ka­moz­lar. Ge­ce­nin ses­siz­li­ğin­de ru­hu­mu­zu ısı­tan, üs­ta­dın ka­di­fe gibi yu­mu­şak sesi al­tın­da ken­di­mi­zi za­ma­nın de­rin­lik­le­ri­ne bı­ra­kı­yo­ruz.
“Çi­le­li doğ­mu­şum zaten ezel­den/Has­re­te alış­tım ne gelir elden/Yaşlı göz­le­ri­me bak­tı­ğın yer­den/Göz­le­rin do­ğu­yor ge­ce­le­ri­me” *
Yarın Datça'dan ay­rı­lı­yo­rum, kav­ga­nın şe­hir­le­ri­ne,git­mek is­te­me­di­ğim Datça yine göz­le­ri­mi dol­du­ru­yor, ef­kâr­la­nı­yor ve de en­di­şe­le­ni­yo­rum, en­di­şem ise “Zorba” denen ka­sır­ga.
Liman ta­ma­men bo­şal­tıl­mış, in­san­lar te­yak­kuz­da, bir hu­zur­suz­luk, telaş, acaba Ar­şi­pel ka­sır­ga ya­ra­ta­cak mı?
Zorba the Greek
Ant­hony Quinn
Yıl 1984 İzmir/Kınık'ta iz­le­di­ğim Ant­hony Quinn'e ait bir fil­min sah­ne­si ile bü­tün­le­şi­yo­rum; ka­tır­lar ile ya­pı­lan har­man sah­ne­si, yulaf ta­ne­le­ri ve ta­ne­ler­den ay­rı­la­rak ezi­len sap­la­rın oluş­tur­du­ğu saman.
Hay­van yemi,
Ker­piç mal­ze­me­si,
Ker­piç harcı,
Sıva,
Hay­van dış­kı­sı ile ka­rı­şa­rak gü­ne­şe bı­ra­kı­lıp elde edi­len tezek,
Fı­rın­lar­da ısın­ma, pi­şir­me için kul­la­nı­lan yakıt,
Kağıt ham mal­ze­me­si,
Saman.
Ça­tal­hö­yük'te ker­piç,
Afyon Çay'da kağıt,
Hay­van­da et ve süt,
Kışın aya­zın­da ısın­ma mal­ze­me­si.
Saman.
Biz de; 1960 lı yıl­lar­da elde edi­liş sü­re­ci ka­tır­la­rın ez­me­si ol­ma­sa da tek­no­lo­jik ola­rak ondan pek fark­lı ol­ma­yan sis­tem ile üre­ti­lir­di.
O yıl­lar­da 80 mil­yon hay­va­na yeter faz­la­sı ile yu­ka­rı­da say­dı­ğım alan­lar­da da kul­la­nı­lır­dı, yer­liy­di, bizim alın te­ri­miz ile üre­ti­lir­di.
Oysa şimdi ithal.
Üs­te­lik;
Top­lam 40 mil­yon hay­va­nı­mız var,
Ker­piç ya­pıl­mı­yor,
Afyon Çay'da kâ­ğıt­fab­ri­ka­sı yok.*
Zorba the Greek
Ka­sır­ga.
Saman, üre­ti­min, üre­tim eko­no­mi­si­nin gel­di­ği son nok­ta­nın en yalın öze­ti­dir.
27/Eylül/2018 // Datça
Vehbi Mut­lu­gel­di
*Zeki Müren'in ölüm yıl­dö­nü­mü üs­ta­dı saygı ile anı­yo­rum.
*Çay SEKA kağıt fab­ri­ka­sı.
*Zorba The Greek Ant­hony Quinn'in baş rol oy­na­dı­ğı ödül­lü film.

Okunma Sayısı: 2792