OTUZ BİR AĞUSTOS

 

Sonra, 31 Ağustos günü 

ordularımız İzmir'e doğru yürürken,

serseri kurşunla vurulan Deli Erzurumlu'ydu.

……………………………..

Solda, ilerdeydi Ali Onbaşı.

Kan içindeydi yüzü gözü.

Bir süvari takımı geçti yanından dörtnala

Kaçanı kovalamıyordu yalnız

ulaşmak da istiyordu bir yerlere

ve sadece kahretmiyoryaratıyordu da.

ve kılıçların, nalların, ellerin,ve gözlerin pırıltısıardı ardına çakan aydınlık bir bütündü.

Ali Onbaşı bir şimşek hızıyla düşündü

ve şu türküyü duydu:

"Dörtnala gelip Uzak Asya'dan

Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan

bu memleket bizim.

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak

ipek bir halıya benzeyen toprak,

bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,

yok edin insanın insana kulluğunu,

bu davet bizim…

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür

ve bir orman gibi kardeşçesine,

bu hasret bizim…"

 

Sonra.

Sonra, 9 Eylül'de İzmir'e girdik.

ve Kayserili bir nefer

yanan şehrin kızıltısı içinden gelip

öfkeden, sevinçten, ümitten ağ ağlaya ağlaya,

Güneyden Kuzey'e

Doğudan Batıya,

Türk halkıyla beraber 

seyretti İzmir rıhtımından Akdeniz'i

  Ve biz de burada bitirdik destanımızı.

Biliyoruz ki, layığınca olmadı bu kitap,

Türk halkı bağışlasın bizi…

Nazım Hikmet Ran(Kuvayi Milliye Destanı)

 

NOT: Nazım destanın sonunda bir kinaye yapıyor. Olmadı diyor. Çünkü Nazım, bu destan için 60 binin üzerinde dize yazmış. Kala kala elde 5-6 bin dize kalmış. Nazım tutuklanınca, arkadaşlarının saklaması için verdiği bu dizeler, yok edilmiş. Kimisi korkarak yakmış, kimisi kaybetmiş.İşte Nazım Türk halkı bağışlasın bizi derken, bir yerlere gönderme de yapıyor. Yeri gelmişken yazayım dedim.