NEDEN? NİÇİN? NASIL? DİYE SORAMAYANLAR… ÇABUK VE YANLIŞ KARAR VERİRLER..

Size bir öykü anlatacağım. Öykünün birinci bölümünü okuyup, hemen yanıt vermenizi istiyorum. Sonra ikinci bölümünü okumanızı istiyorum.

Bir okulda, öğretmen öğrencileriyle, ahlak, etik vs üzerine konuşmaktadır. Şöyle bir öykü anlatır.

"Denizin ortasında bir gemi batmak üzeredir. Gemide sadece bir çift cankurtaran botu vardır. Bir kişilik yer kalmıştır. 

O an, adam karısını geride bırakır ve bota atlar. 

Öğretmen öğrencilerine sorar:

-Sizce kadın, kocasına ne demiş olabilir?

Öğrencilerin çoğu"Senden nefret ediyorum, alçak, nankör herif" demiştir diye yanıt verir.

Şimdi soruyorum:

-Sizce kadın kocasına ne demiş olabilir?

 

Sizi merakta bırakmayayım. Arka sıralarda oturan bir öğrenci parmak kaldırıp, şöyle der:

-Öğretmenim, bence"çocuğumuza iyi bak demiştir"…diye yanıt verir..

Öğretmen şaşırarak:

-Daha önce bu hikayeyi duymuş muydun? Diye sorar.

Çocuk kafasını sallar ve ..

-Hayır ama annem vefat etmeden önce babama aynı şeyi söylemişti, der.

Öğretmen "yanıtın doğru) dedikten sonra, hikayenin  gerisini anlatır:

-Gemi batar.,adam evine gider ve kız çocuğunu tek başına yetiştirir.

Yıllar sonra, çocuk ölen babasının günlüğünü bulur

Bu  çift gemi seyahatine çıkmadan önce, kadına ölümcül hastalık teşhisi konmuş. Seyahatte, son kez olsun diyerek kocası tarafından tertiplenmiş. 

O sırada baba, ölmek üzere olan eşi yerine kendini bota atmış. Baba günlüğünde;

"Denizin dibine beraber batmayı o kadar isterdim ki, Ama çocuğumuz için, tek başına denize batmanı izlemek zorunda kaldım. Diye yazmıştır. Hikaye biter ve sınıfta çıt çıkmaz. Ağlayanlar, ses çıkaramayanlar…

Öğretmen etik, iyiyle, kötüyü ayırmanın aralarındaki ince çizginin ne kadar karıştırıcı olduğunu anladıklarını düşünür.

Şimdi soru sorma sırası bende:

Bunu hurafelere inanmış toplumlar sorabilir mi? 

Yahu benim ülkemde, ülkeyi yönetenlere soru soran yok iyi mi? 

Daha doğrusunu sorayım, bundan böyle biraz daha neden? Niçin? Nasıl ? diye sorar mıyız?