KURTULUŞ'TAN KURULUŞA - O'NUN BEKLEDİĞİ BAŞKASIYDI…(49) (İsmet Bey(İnönü) Ankara'da)…

Mustafa Kemal ve arkadaşları Anadolu'yu adım adım gezerlerken, Kurtuluş Savaşı örgütlenmeleri yaparken; hala Osmanlının son meclisi görevdeydi. İsmet Bey ve arkadaşları da bu meclisteki yurtseverlerle ilişkideydi. 
    İngilizlerin Meclisi Mebusan'ı basarak, dağıtmaları üzerine, yurtseverler Anadolu'ya geçmenin yollarını arıyordu. 
    İngilizlerin dağıttığı meclisin son başkanı Anayasa Profesörü Celalettin Arif Bey'di. 
    İsmet bey, O'nu da Anadolu için ikna etmişti.
    9 Nisan 1920 günü Ankara'nın en önemli günlerinden biriydi.
    Mustafa kemal, propagandanın önemini bilenlerin başındaydı. Osmanlı Meclisinin son başkanının onlarla olması, hem Anadolu'da, hem dünyada önemli bir algı yaratıyordu.
    Bu konukların Ankara'ya gelişi için, Mustafa kemal tüm Ankara'yı sokağa dökmüştü. Akköprü yakınlarında muhteşem bir karşılama töreni yaptırmıştı.
    Bu sadece Celalettin Arif için yapılan bir tören değildi. Kendisinin çok iyi tanıdığı ama halkın çok yakından tanımadığı bir konuğu daha vardı. İsmet bey…Bu çok önemli Albay7ı halka tanıtmaktı amacı. Elinin altında birinci sınıf bir askere ve arkadaşa ancak İsmet bey adı yanıt verebilirdi!
    Bunları, bu karşılamayı tüm dünyaya duyuracak yayın organları da vardı. Yunus Nadi'nin başında bulunduğu Hakimiyeti Milliye ve yine Halide Edip'le kurdukları Anadolu Ajansı…
    Şölen sadece Akköprü civarında değildi. Dikmen sırtlarında müthiş bir kalabalık grubunu da Ali Fuat(Cebesoy) toplamıştı.
    Çok geçmeden kalabalık içinden Celalettin Arif Bey, Mustafa kemal'e doğru yürüdü. Ama Mustafa Kemal, ona değil, bir başkasına bakıyor, ya da bir başkasını arıyor gibiydi. Aradığını o kalabalıkta bulamıyordu. Dayanamadı, şöyle seslendi;
    -Canım, İsmet bey nerde? Canım hani İsmet " diye bağırdı.
    İsmet bey, bir er, sıradan bir asker gibi gülerek Mustafa kemal7e doğru geliyordu.
    -Hoş geldin İsmet! 
    O kucaklaşma anlatılır gibi değildi…
    İsmet bey, konuşmuyordu. Sadece gülümsüyordu.
    Mustafa kemal:
    -Bugün çok sevinçliyim İsmet. Ama, ne iyi ettin de geldin. Ama ne iyi ettin de çabuk geldin! 

Okunma Sayısı: 468