Kı­zıl­bük

MİSAFİR YAZAR - NAMİ TEMELTAŞ

Muğla/Datça/Kı­zıl­bük,
Eşsiz do­ğa­sı, ber­rak de­ni­zi ile muh­te­şem bir yer. İnsana huzur veren ha­va­sıy­la din­len­di­ren nadir do­ğa­mız­dan bir yer.
Adın­da ­ki “kızıl” ke­li­me­si­ni ne­re­den al­dı­ğı­nı bil­mi­yo­rum ama bun­dan sonra ben­de­ki bı­rak­tı­ğı izle, kan kır­mı­zı­sı­nı çağ­rış­tı­ra­cak!
Kı­zıl­bük artık benim için kan­lı­bük!
22.3.2021 pa­zar­te­si günü kı­zıl­bük top­rak­la­rı­na kan dam­la­dı!
Kı­zıl­bük bir canı koy­nun­da sak­la­ya­ma­dı. Kı­zıl­bük cen­net­ti, ce­hen­nem oldu! Ce­hen­nem ol Kı­zıl­bük hem de ce­hen­ne­min en derin, en ka­ran­lık yeri ol ki hiç bir canlı sana uğ­ra­ya­ma­sın, özel­lik­le de in­san­lar!
Bir köpek si­lah­la vu­rul­du. Muh­te­me­len “9 gülle” diye tabir edi­len av tü­fe­ği mer­mi­siy­le. Mermi giriş yer­le­ri nor­mal saç­ma­dan daha büyük!
Olay yeni değil, iki yıla sar­kan bir durum var. İki yıl­dır bu köpek şi­ka­yet edi­li­yor. Küçük ırk bir köpek! Sı­ğa­mı­yor o gü­ze­lim cen­ne­te. Şi­ka­yet eden­le­rin derdi para. İşlet­me­le­ri­ne gelen mi­sa­fir­ler ra­hat­sız ol­ma­sın is­ti­yor­lar! Daha çok ka­zan­mak için.
Bir köpek kos­ko­ca böl­ge­de ya­şa­ya­mı­yor!
İsten­mi­yor!
En son gö­rüş­me­ler­de Salı günü gidip olay­la il­gi­le­ne­ce­ği­mi, kö­pe­ği alıp kı­sır­laş­tı­ra­ca­ğı­mı söy­le­me­me rağ­men pa­zar­te­si günü sa­bah­tan si­lah­la vu­ru­lu­yor!
Bir gün daha bek­le­me­ye ta­ham­mü­lü yok vuran ki­şi­nin!
Bir gün daha bek­le­ye­mi­yor!
Nasıl bir kin varsa için­de, nasıl bir nef­ret ta­şı­yor­sa hay­va­na karşı, bek­le­ye­mi­yor, sab­re­de­mi­yor, alıp si­la­hı­nı vu­ru­yor kö­pe­ği, acı­ma­dan!
Bu nef­ret­ten öte bir şey.
Bir can­lı­yı öl­dü­re­bi­len kişi insan da öl­dü­re­bi­lir!
Hiç fark etmez.
Sa­vun­ma­sız bir can­lı­ya si­la­hı doğ­rul­tup te­ti­ği çe­ke­bil­mek için vic­da­nın ol­ma­ma­sı, acı­ma­sız ol­ma­sı ge­re­ki­yor.
Kı­zıl­bük, artık kan bu­laş­tı top­ra­ğı­na. Kan ko­ka­cak­sın.
Vu­ru­lan o canın çek­ti­ği acıyı sen de çe­ke­cek­sin.
Üç mermi, üç gülle gir­miş vü­cu­du­na ve aynı hızla terk et­miş­ler, delip git­miş­ler kö­pe­ğin vü­cu­du­nu.
Üç mermi, üç acı!
Si­lah­la vu­rul­ma­nın acı­sı­nı bi­lir­ mi­sin o te­ti­ği çeken şahıs?
İnsan olmak ne güzel, değil mi? Si­la­hın var, is­te­di­ğin gibi kul­la­nı­yor­sun. Sa­vun­ma­sın can­la­ra karşı! Nasıl olsa ce­za­sı yok gibi. Ne güzel. Vur git. Pa­ra­sı­nı öde. Bit­sin.
Yok öyle yağma!
Ga­bak­lar iş­let­me­si­nin sa­hi­bi ola­bi­lir­sin. Çok zen­gin de ola­bi­lir­sin. İste­di­ğin her şeyi ya­pa­bi­lecek gücün de ola­bi­lir. Ancak hiç­bi­ri, is­te­di­ğin­de bir can­lı­yı öl­dür­me yet­ki­si­ni sana ve­re­mez.
Özel­lik­le de sa­vun­ma­sız can­lı­la­rı öl­dür­mek, öl­dür­me­ye te­şeb­büs etmek, bun­dan zevk almak hiç de in­san­ca bir dav­ra­nış de­ğil­dir.
Bu ne­den­le senin şah­sın­da iş­let­me­ni, iş­let­me­nin şah­sın­da seni kı­nı­yo­rum.
Üç ye­rin­den ya­ra­la­dı­ğın kö­pe­ği­miz ya­şa­ma tu­tun­du. Ha­ya­ti teh­li­ke­yi at­lat­tı. Be­ce­re­me­din. Öl­dü­re­me­din. O ka­zan­dı, sen kay­bet­tin!
Bun­dan son­ra­ki ya­şa­mın­da ba­şa­rı­sız­lık­lar di­le­rim!
Tüm can­lı­la­rın do­ğa­da ortak bir şe­kil­de mutlu ya­şa­ya­ca­ğı gün­le­ri gö­re­bil­mek umu­duy­la,
Sevgi ve say­gı­la­rım­la,,,

Okunma Sayısı: 1327