KADER DİYEMEM

Aklıma    fikrime   hatta   zikrime  uzak   olan   konularla    zaman  yitirmek    gibi  bir    vakit  harcama  lüksüm   yok.  Bu  nedenle   son  zamanlarda  çok   sık  yazamıyorum. Tekrar   tekrar     gündeme    getirmeye   çalıştığım    konularların ,sorunların   bir   muhatabını  bulamadığım    gibi,kamu    veya   sivil   inisiyatiflerin, ilgiside    pek   kalmadı.  Kimseleri   incitmeden, ilgili  makam  diyerek   sesleniyorum,ilçemde    MAŞALLAH      herkes    üç  maymunu    oynuyor.:GÖRMÜYOR-DUYMUYOR-  SÖYLEMİYOR..  Bana   dokunmayan  yılan   bin yaşasın  deyip,sorunları   halı/kilim    altına   süpürmeye   devam.

Defalarca   yazıp   söylediğim HIZIRŞAH  KÜLTÜR    EVİ    içinin   rutubetten  kabaran  iç   sıvaları  artık   dökülmeye    başladı. Tüm  yaz  mevsimi   boyunca  ,yağmursuz   geçen   2024   yılı    içinde   ilgili/sorumlu  /yetkili   olabileceğini  düşündüğüm  kişi    ve   kurumlar, hep bakıp    geçti.Neymiş    efendim,koruma   altındaymış,dokunulamazmış. Batsın   böyle   korumacılık.  KENDİLİĞİNDEN   YIKILMASI    İÇİN   DOKUNMUYORUZ   EVET.
Aynı  durumda  Çeşmeköy   Mahallemizdeki   İlkokul binamızda,DOKUNULMAZLIK   kisvesi   altında, yıkılma   kaderine  terk    ettiğimiz   yapılardan  biri.Yine    aynı  meydanda   bulunan  o  küçük  kamu  binası da  kaderden   nasibini     almakta.

Defalarca   tekrarladığım ,HIZIRŞAH   Mahallemizdeki   iki  Mermer  lahit,birisi    çeşme  yalağından   çöp  bidonuna  kırılınca  terfi   etti,Çamaşırhanedeki    ise,kaderinin   ne    olacağını   bilmiyor. Yine   aynı  mahallede   bulunan  sütün  başlıkları ,şarap    ezme   tekneleri,diğer  mimari  objeler,kaderine   terk savrulmaya  devam.

İskele   Mahallemiz   ılıca  mevkiinde   bulunan   SARNIÇ  da     aynı  kaderi  paylaşanlardan.KARGI   semtinde   bulunan   o  küçük   ŞAPEL,hep   unutulur    ve bir  köşeye    atılır.Yerinde  yellerin   estiği  Su  değirmeni  bilenlerin     farkına     varabildiği      yapıntıların  bir  kader  kurbanı.
Gözü  kapanınca,selin   üstünden aktığında   hatırladığımız   BABAYANI 
 Köprüsünün   yerine  ,mutlaka   bir  konut   yapmayı  düşünenlerde   vardır.
Demir   Döküm   tamburu   ile   su  çıkarılan/çekilen  son   DOLAP  KUYU  NUN
Eski  Datça   Mahallemizde   olduğunu    kaç  kişi  bilir   acaba. ?
Yalnızca   arşiv   kayıtlarında   muhafaza   edilen   ;DATÇA   HURMASI  nın bir   ekonomik   değer   olabileceğini  düşünen   ilgili  Makam    varmı    acaba.?
Kaderimiz   Datçada   yaşamak olsada,bizler  bunun   hakkını    verebiliyor muyuz   ACABA..?     
Benden   sorması   söylemesi..Gerisi  sizlere  kalmış.
SAĞLICAKLA..
YK 
 

Okunma Sayısı: 175