EDEP OKULU

Tasavvuf kapısından,
hep edeple girilir.
Vahyin aydınlığıyla,
orda canlar dirilir.
Vahiy ahlâkı burda,
asıl olan tek gaye
Her canda ayrı ahlak,
her can’ da ayrı pâye
Nefsin terbiyesidir,
bu bir cihat can için
Rızaya talip onlar,
demez bu ne? Ne biçim
O can’ların arzusu,
Hak Rızası tek talep
Gözlerinde mal mülk yok,
ne İstanbul ne Halep
Yoksulluk hırkasını,
hep birlikte giyerler
İlahi emirlere, baş
ve boyun eğerler
Benim kelimesine,
orda nâhoş bakılır
Bu kelime sevilmez,
can buna çok takılır
Orda tebessüm vardır,
kahkahaya rastlanmaz
Edeple cilâlanır, orada
ruhlar paslanmaz
Orda her şey ölçüyle,
az yenir, az uyunur
Besmeleyle giyinir,can,
edeple soyunur
Orda bir parça ekmek,
kardeşçe paylaşılır
Paylaşma öğrenilir,
dereceler aşılır
Kimi can odun keser,
kimisi kilim dokur
Can’lar ayrılırken,
Sûre-i Asr’ı okur
Zikir meclislerinde,
çekilirken Yâ hû' lar
orda her şey mûtedil,
durgun akar hep sular
Yunus’lar Mevlana’lar,
bu kapıdan girmişler
O edep kilimini, ilmek
ilmek örmüşler
Burya âcûze giren ,
sonradan olur âhû
Ihlaslı bir besmele,
ardından edep yâhû
Bu okuldan mezundur,
Hacı Bayram Veli’ler
Orda fıtratın bulur,
aklı gidik deliler
Ruhlar orda arınır,
orda çekilir çile
Bahçelerdeki otlar,
orda dönüşür güle
Dergahtaki o Can’lar,
hepsi hakkın aşığı
Üsluplarına baksan,
sanki bir balkaşığı
Etraflarda bir çıt yok,
ölüm gibi sessizlik
Hû çekilen dergahta
duyamazsın sesi dik
Sûre lokman ondokuz,
böyle deniyordu ya !
Oğulcuğum dikkat et,
sesini alçak tut ha !
Özetlemek gerekse,
dergah edep okulu
O, nebinin sevdiği,
sümbül reyhan kokulu

Okunma Sayısı: 492