DOĞRU ANLAMAK:47

Uzun yıllar önce, sadece deniz olduğu için hiç görmeden ,nasıl bir yer olduğunu hiç bilmeden görevli olarak atandığım datça'ya doğru yol alırken sabah saatlerinde içimde herhangi bir kıpırdama olmamıştı doğrusu. Doğrusu olması da gerekliyken. Çünkü kalan hayatımı deniz kıyısında küçük tatlı ,huzurlu bir kasabada geçirmeye niyet etmiştim.otobüsle muğlayı geçtikten az sonra,sakar geçidi denen mahalde 600 m.aşağıya doğru baş döndüren kıvrımlı yolda inmeye başladık.sarsıcı ve mide bulandırıcı dar ve şekilsiz yolda inerken tatlı bir uykudan şaşkın bir şekilde uyandım. Nasıl bir yer burası diye etrafa baktığımda, alaşağı indiğimizi, karşıda bütün olumsuzlukları unutturan bir armağan gibi tatlı,ılık bir esintiyi yaşatan, gerçekleşmiş destansı bir aşkın mekanı gibi uzanan harika gökova körfezini buldum.. Hiçbir yer bu manzaradan daha güzel olamazdı.keşke buraya tayin olsaydım, dedim durdum içimden.
Bu derin ve çarpıcı anlam, datça'da gördüğüm zor koşullara rağmen,bulduğum muhabbeti,sıcaklığı , sadeliği ve aşkı,ve dostluğu yaşadıklarımdan sonra, bu sakar'dan onlarca kez,her inişimde sadece sıradan bir manzara olarak beni etkilemişti. İçimde bir yerlerde yerleşen hayranlığın baş sebebi, nasıl söylesem,burada,yani datça'da bulduğum sevgi ve sevgiye değer insan,mekan ve hadiselerin ruhuma sinmesiydi. Hala da öyle. İşte,datça’da zamanın özeti böyle. Her şey çaktırmadan bir büyü taşır gibi hayatına girer. Bütün abartılar silinmiş gibidir. Dosdoğru ve duygusal gerçekçi bir yolda yürürsün. Ilık,sıradan,ve basitçe. Hiç bir mevsim insanı üşütmez ve kızgın ağustosta bile sıcaktan bezdirmez...
Ayağımı uzatsam denize değecek bir cafe'deyim şimdi. Çok hafif dalga kıpırtılarını duyabiliyorum. İçimden, ayakkabılarımı çıkarıp ,ince kumlarda yürümek geliyor. Ve bütün bahçeyi saran o muhteşem ses ve yorumun sahibi funda arar’ın slow şarkıları..hayata karşı içimi dolduran sevginin, sükunetin, dinginliğin, ve hele gecikmiş bir aşkın huzurun hüküm sürdüğü bir saatlik akşam vakti ,her şeye yetiyor. Ca.

1.    Bu gün öğrendiğim bir şey varsa o da yine ve belki her gün defalarca hata yapabileciğimdir. buna insanlık hali denir.  
                                                          Ω
2.    Günün hayat şartları zor.  Her şeyi, aşk ve dostluk da dahil sıradan yaşamak gerekiyor.  Zorluyor buna insanları hayat. 
                                                             Ω
3.    Genç insanlar genel olarak , yaşlılara saygı göstermeye gayret ederler.  Ama, onları nedense kendiliğinden içtenlikle sayıp sevmezler.  Otuz kırk yıl sonra onlar gibi olacaklarını akıllarına bile getirmezler.  
                                                             Ω
4.    Hayatın güzelliğini ve tercihlerimizi ayarlayan ve yönlendiren sevgidir. eğitim sürecimizde öğretmenini sevdiğimiz ders, komşularımızın güzel ve dost olduğu mahalle ve oturduğumuz yaşadığımız ev, kardeş kadar sevdiğimiz iş arkadaşlarımız ile çalıştığımız iş yeri, ve benzer durumlarda hep sevgi karar verir yaşam  biçimimize.  tercihlerimize,  ilgilerimize.  

Okunma Sayısı: 239