DOĞRU ANALAMAK. (DOĞRU YAŞAM ÖLÇEKLERİ)

1.Müzik, estetik ve sanatsal
duyguların en güvenilir
eğitmenidir.
Ω
2.Mesele sadece mutlu
olduğumuz zaman birimi
değil. Mutluluğu ararken,
kovalarken de , buna
başladığın andan itibaren
mutlu olmaktır.
Ω
3.Her gün, bir iki yeni fikir
edinerek, biraz duygulanarak,
basit de olsa geçinmeye
yeterli bir iş bitirerek,
biraz müzik dinleyerek,
güzel şeyler ve anılar hatırlayarak,
ve sevdiğim birinin
varlığını düşünerek mutlu
olmaya çalışan biriyim.
Çok şey değil belki ama
inanın çok işe yarıyor.
Ω
4.Yaşantımızda sevgi yoksa,
hayat kuru ekmekle
idare etmeye benzer.
Ω
5.Hayat gerçek arkadaşlarla
çok daha güzel, keyifli ve
anlamlıdır.
Ω
6.İyi yaşamak için fazla titiz
olma ve zamanı bekleme.
Sen zamanı yakala. her
olay her an başlı başına bir
hayattır.
Ω
7.Kimseden hayvanları
sevmek beklenmesin.
Çünkü, herkesin kendine
özgü bir sevgi anlayışı var.
Kimi süs gibi, kimi eğlence
ve ihtiyaç gibi, kimi de köle
gibi anlar sevgiyi. Oysa hiçbiri
sevgi değil. Hayvana
eziyetten ibarettir. Hayvanı
böyle severek eziyet etme
yerine, dostu olarak ihtiyacını
karşılamakla yetinmek
inanın daha iyidir.
ΩΩ
8.Bir çok hayvan sever
görünen insana sorsanız,
insanlar beş para etmez.
Bir köpek bile olamazlar"
cevabını alabilirsiniz.
Gerçekte bunların hayvan
sevgisi kendi bencilliklerine
yöneliktir. Canlı sevgisine
değil. Bizzat tanık olduğum
hayvan besleyen, süsleyen,
giydiren yediren içiren ,
kendini beslediği hayvanla
oyalayan, eğlendiren,
hayvan sever görünerek
bir bakıma kendini sevgi
kaynağı gibi gösteren, oysa
diğer yandan insanlardan
kaçan, nefret eden, aynı
yakınlığı muhtaç durumda
olan sayısız insan evladına
göstermeye yanaşmayan,
aldırmayan nice manzaralar
gördüm. Bu yüzden :
hayvan sevmek = kendini
sevmek " demek geliyor
içimden. Hatta buna hayvan
sevmek bile denmeyeceğini,
hayvan beslemek,
canlı süs bebeği gibi evinde
bulundurmak, ve benzeri
nice saçma durumlara sokmak.
Hiç şüphe yok ki, Asıl
sevgi insanla başlar, insanı
sevmekle. . ve devamında
güçlenerek tüm canlıya, evrene
yayılır. Hayvanla değil.

Okunma Sayısı: 100