DATÇAMIZIN İNCİLERİ...

 -Pampampiyak- (Foto: Ayten Ece)
Bizim Datça'da buna "Tatayiş avusu" diyenler de olurdu. "Avu" bildiğimiz "ağrı" işte, zehir. "Tatayiş" ne demek bilmiyorum artık. Köklerinde bildiğimiz soğanları olur.
Çocukluğumuzda ninelerimiz, dedelerimiz "Aman çocuklar, bunların soğanına çıplak elle dokunmayın. Elinizi yakar, vallahi" derlerdi. Hiç çocuklara öyle şey söylenir mi? Biz de inadına dokunurduk. Sadece "çımgaşırdı" dokunduğumuz yerler. Çımgaşmayı tarif edemem; başınıza gelince anlarsınız.
Ninelerimizden duyduğumuza göre: Romatizma ağrısı olan yere önce zeytinyağını bir güzel yedireceksin. Sonra Tatayiş Avusu'nun soğanını ikiye bölüp, ezip ağrıyan yere bir güzel yerleştirip saracaksın. Bakın bakalım bacağınızda ağrı falan kalıyor mu? Zehir değil mi bu, ağrı falan dinler mi? Anında ağrıyı keser. Ne demiş eskiler... "Çiviyi çivi söker!"
Bir de, irinli-iltihaplı yaranın üzerine koyuverin bakalım ezilmiş soğanları. Sen sağ ben selamet. Ne irin kalırmış ne yara. Valla ben de, ninelerimizin yalancısıyım. Bilmedikleri yoktu mübareklerin.
Böyle zamanlarda, siz en iyisi doktora gidin.
Çımgaşmak: Uyuşmak, karıncalanmak. "Budum çımgaştı" gibi.
27-06-2024 

Okunma Sayısı: 103