Datçalı Sabır Ağacımızın Öyküsü (2)

Kısaca yerel ağızla "Zabır-Sabır" deyip geçtiğimiz Datçamızda yok olmaya yüz tutmuş ve Datçamızın iklimine uyum sağlamış bu bitkimiz hakkında yazılacak, söylenecek elbette çok şey var. Ama ben işin kitabi, bilimsel tarafında falan değilim. Daha çok "Yerel" tarafındayım. Bu nedenle büyüklerimizden duyduklarımızı aktarmaya çalışıyorum. Buna "Toplumsal tarih" mi ne diyorlarmış...

Şimdi birazcık yerel takılalım...
Fotoğrafta gördüğünüz Reşadiye-Dört Yoldaki yol kenarında tek başına kalakalmış Sabır, bir zamanlar ailesiyle bir tarlanın etrafını çevrelerken, bu gün teknoloji ve insan denilen canavar tarafından yutulacağı günü beklemenin hüznü içinde...
Çocukluğumuzda büyüklerimiz, tarlalarımızın, bağlarımızın etrafını çevreleyen, oraların doğal çiti olan bu bitkimizin, akıllı ve çalışkan İsrail oğulları tarafından çöl koşullarında özel olarak yetiştirildiğini ve bu bitkinin dikenli yaprakları içindeki sağlam liflerden ip, urgan, halat yapılarak dışarıya ihraç edildiğini söylerlerdi. Yahudilere hayranlıklarını dile getirirlerdi. "Biz bi bok bilmiyoruz" derlerdi. Yalan da değil... O güzelim, nar gibi yerel domates tohumlarımızı yok ettik. İsrail oğullarından "Hibritli" mi ne diyorlar, çekirdeksiz tohum almaya mahkum ettik kendimizi. Alıklığın bu kadarı da çok fazla...

Hadi bakalım... Sanki anlattıklarımız gerçek değilmiş gibi İsrail oğullarını övmekten vatan haini ilan edilmeden sözü Halikarnas Balıkçısı merhum Cevat Şakir'e bırakalım:
"Sabır çiçeği çıtkırıldım bir menekşe değildir. Sapı on-on beş metre boyunda dimdik bir direktir. Bu saplar her yöne ölümsüz dallar salarlar. Dalın üst taraflarında bir dizi sarı alev yanar. İşte sabırlığın, göğe, maviliklere yükselttiği koca şamdan."
Biz bugün bu şamdanları kurutup "turistik, asortik" yapmaşızdır. Deniz kenarlarında sivriltilmiş bir halde, yağlanmış, allanmış, pullanmış, davetkar bakışlarla kazıklanacak müşteri ayarlamaya mahkum etmişizdir. İnanmazsanız... Datça-Kumluk Koyu'na gidip bir bakın...
Kaynak: Mavi Sürgün - Halikarnas Balıkçısı

Okunma Sayısı: 726