DAT­ÇA­LI EŞ­ŞEK­LER­LE RÖ­POR­TAJ (3)

Can Baba(yücel) ile birlikte Datçalı yaban eşşeklerimiz ile röportaj yapmaya gittiğimiz Alavarada eşşeklerimizi bulamamış ama, tarlanın ortasında bir incir ağacının gölgesine serilip kalmış ve içkilerimizi yudumlamaya başlamıştık..
Keyfimize diyecek yoktu doğrusu..
İşte tam keyfimize keyif katan bir şey olmuş, üstümüzdeki dereden çıkıp gelen kıpkızıl tüylü bir tilki yavrusu etrafımızda döner olmuştu..
Korkusu ürküsü yoktu.. Yanımıza kadar koştura koştura geliyor .. sonra aniden gerisin geri dönüyordu..
Galiba bizimle oynuyordu..
Can baba dayanamadı..
--İnmidir ? Cin midir ? nedir.. ? kovun şunu.. Ehvan cini ise yandık.. ehvan cinleri güzel kadın kılığına girer erkekleri baştan çıkarırmış..
Biz" nerde o günler.? " deyip 
Kahkahalara boğuluyorduk..
Güzel günlerdi.. Geldi geçti.. Anılarda anılıyor..
Yıllar sonra insan ilişkilerinden kirlenen bedenimi ve beynimi arıtmak için külüstür motoruma atlayıp gittiğim Emecik - Alavarada hiç beklemediğim bir anda karşıma çıkıverdi yabanıl eşşeklerimiz..
Hayret.. kendilerine yakınlığımı hissetmiş olmalılar ki.. Hiç kaçmıyorlardı. 
Yine eşşekliğim tuttu.. Fotoğraf çekebilmek için sürüne sürüne yanlarına yaklaşmaya başladım..
Otlanmakta olan eşşeklerden en yaşlısı , en kabadayısı.. ermiş ve derviş kılıklı bir eşşek başını kaldırdı. Dile geldi..
--Hadi hadi insanoğlu.. Bizi enayi yerine koyma.. Bizimle röportaj yapmaya geldiğini biliyoruz. İşte karşındayız. Yanımıza iliş hele..
Şaşırıp kalmıştım.. Kem küm ettim..
--Hadi hadi korkma biz insan değiliz.. Seni yemeyiz.. Sizin atalarınız bizden birilerini tutup tutup gözümüzün önünde kestiler. Çuvallara doldurdular.. Sığın eti niyetine sattılar..
Mahcup mahcup yanlarına yanaştım. tarlanın bir köşesine iliştim..
Aramızda serin ve derin bir muhabbet başladı.?
Derviş ve ermiş kılıklı yaşlı olanı söze başladı..
--Söyle bakalalım insanoğlu.. İnmisin cin misin ?
--Ne inim ne cinim.. Bende sizin gibi bir eşşeğim..
--Eşşek olmak o kadar kolay değil. Belli ki.. Bu dünyanın içine eden insanoğlu insansın.. bizi kandırma.. Enayi yerine koyma..
--Estafurullah..
--Seni hatırladım ..Yıllar önce de buralara gelmiştin.. Yanında saçlı sakallı ,hırpani ermiş ve derviş kılıklı biri vardı.. kimdi. o ..?
--Can Yücel.. Biz ona baba deriz. Allah rahmet eylesin öldü.. Ama biz sizi göremedik o zaman..
--Dünyanın yegane akıllı yaratığı kendinizi sanıyorsunuz. Biz sizi uzaktan izliyorduk. Sizin gibi insanoğulları bizim için potansiyel tehlikedir.. Ne kadar akıllı olduğunuz , dünya denen evimizi , gezegenimizi ne hale getirdiğinizden belli.
--Sadece suç bizde mi.. Sizin hiç suçunuz yok mu..?
--Bana dünyada yaşayan başka bir canlı türünü yok eden insandan başka bir yaratık göster.. Hayat zincirinin halkalarını yok ediyor.. Dünyanın sonunu hazırlıyorsunuz.. 
Yazıklar olsun size..
Hay sizin aklınıza da .. mantığınıza da.. 
duygularınıza da.. İç güdülerinize de.. vicdanınıza da..
Apışıp kalmıştım..(sürecek)

Okunma Sayısı: 2212