DATÇA'DAN İNSAN MANZARALARI

Ninelerimiz ki,
Yoksulluk yıllarında
Gözyaşlarını katığa katıp,
Sütsüz göğüslerini şerbetle yıkayıp
Çocuklarına mama yapmışlardı.
O ninelerimiz ki,
Torunlarını acılı-ekşili manilerle
İçlerine doğuveren,
Dini, dili, milliyeti belirsiz
Ninnilerle uyutmuşlardı.
Torunlarını dizlerinde sallarken,
"Sandiniii.. Sandini.. Mundini.. mundini”
Nağmeleri dillerinden dökülüvermişti.
O ninelerimiz ki,
Kaytan bıyıklı kocalarını kaybedince,
Kocalarının ismiyle anılmışlar,
"Ziya Nine", "Zühtü Nine", "Ali garısı",
"Veli garısı" oluvermişler.
Kocalarının adını,
Kibire kaçmayan bir gururla,
Vakurla taşımışlardı.
O ninelerimiz ki,
İnsaniyetin, hakkaniyetin,
Hamiyetin, inayetin, zerafetin
Son temsilcisiydiler.
Artık, yoklar.
24-04-2024 

Okunma Sayısı: 355