Datça - 1990'lı yılların başları Liman ve Esen Ada... Amfi tiyatrosuz yıllar...

Amfi tiyatro için en uygun yer, 1971-1972’li yıllarda fotoğrafta görülen güya balıkçı barınağı ve Karaköy-Körmen balıkçı barınağı için taş ocağı olarak kullanılan, Datça merkez İskele Mahallesi’nin bağrına bir hançer gibi saplanmış, Datça limanının hemen batısında bulunan, kale diskonun bulunduğu oyuk yerdi. Hadi Merkez İskele balıkçı barınağı için, en yakından taş almak neyse de... Karaköy limanı çevresi, koca dağ yamaçları tamamen taşlık kayalık olduğu halde buradaki balıkçı barınağının taşları da merkezdeki taş ocağından taşındı. Müteahhitler, devleti soysun diye... Müteahhitlerin kamyonları km başına devletten harcırah alıyorlarmış. İlçe merkezimizin bağrına bir hançer gibi saplanan taş ocağı dinamitle patlatılırken etraftaki birçok ev hasar gördü. Sapkın taşlar evlerin damlarına yağdı, kiremitler kırıldı, duvarlar çatladı. Ve Datça halkı sustu...
“Kimi kime şikayet ediyorsun, 12 Mart 1971 askeri vesayeti vardı.” Müteahhitler Karadenizliydi ve kimseden korkuları yoktu. Ayrıca... Ülkemizde devlet vatandaş için değil, vatandaş devlet için vardı. Bu çok köklü bir geleneğimizdi. Onun için demokrasi, insan hakları, özgürlükler falan hikaye idi. Yeter ki... Devlet olsundu, başımız sağ olsundu.* Sonra, 1990’lı yılların ortalarında, sanki amfi tiyatro için oyulmuş hazır taş ocağı varken ve antik dönemlerdeki benzerleri gibi denize nazırken, Esen Adanın bağrına mevcut amfi tiyatro yırtık dondan çıkar gibi saplandı. Datça’mızı çirkinleştirmek için birlik ve beraberlik ruhu içinde, maddi ve manevi değerlerimizi de göz önüne alarak (!) hep beraber elimizden geleni ardımıza gomadık...
Hepimiz Suçluyuz…
Ayrıca, kimi kime şikayet ediyorsun... Belediye eşkiya yatağıydı. Ayrıca  d a... Her toplum kendine layık yöneticileri seçiyor duuu. (Acaba hala öyle mi?) Datça Belediyesine ait Datça limanının batısındaki kargı yolu üzerindeki şimdi otellerin boy gösterdiği parseller ona buna peşkeş çekildi. Hep korktuk, pırstık, sustuk... Ve de... Susa susa... Bugünlere bu hallere geldik.  “Bir yakınımız öldüğü zaman söylenen ‘Başımız sağ olsun’ lafının ‘Başımızdakiler, bizi yönetenler, sağolsun’ anlamına geldiği söylenir.”
17 Haziran 2024
Y. Ziya Özalp
 

Okunma Sayısı: 268