ÇO­CUK­LA­RI­NA SAHİP ÇI­KA­MA­YAN BİR ÜLKENİN GE­LE­CEĞİ YOK­TUR…

*Siz Dat­ça­lı İkra Sıla'yı tanır mı­sı­nız? Daha il­ko­kul bi­rin­ci sınıf öğ­ren­ci­si..
*Datça'da kaç Sıla daha var..?Onu bilir mi­si­niz?
*Bu ço­cuk­la­ra sahip çı­ka­lım..
Ga­ze­te­de oku­dum. “..?Dat­ça­lı İkra Sıla, İzmir Çeşme We­ekend Run(bizim edi­tö­re de kız­dım. Yahu tamam We­kend Run di­yor­lar da,sen bari HAFTA SONU KO­ŞU­SU de!) 2019'dan bi­rin­ci­lik­le döndü.
İkra Sıla, 4-6 gru­bun­da,4-6 yaş gru­bun­da 300 met­re­yi 56 sa­ni­ye­de ta­mam­la­ya­rak 33 kişi ara­sın­da ilk ta­mam­la­ya­rak,Datça'ya bi­rin­ci­lik ma­dal­ya­sıy­la döndü.
Aynı ya­rı­şın fark­lı ka­te­go­ri­le­rin­de ya­rı­şan ab­la­sı 4.sınıf öğ­ren­ci­si İkra Sıla'nın ab­la­sı da 27 kişi ara­sın­da 1lk on'a(10) gi­re­rek 8.?nci ola­rak ya­rı­şı ta­mam­lı­yor.
Oh! Ne güzel işte! Ne var bunda di­ye­cek­si­niz…İşte ne varsa de­va­mın­da var.
Gör­dü­ğü­nüz gibi gen­le­rin­de at­le­tizm do­la­şan bir aile ile karşı kar­şı­ya­yız. Belki Tür­ki­ye'nin ge­le­cek­te­ki at­le­tizm şam­pi­yo­nu ola­cak­lar. Ama bu gi­diş­le ola­maz­lar,ol­dur­maz­lar!
Aslen Ri­ze­li olan Türk­çe öğ­ret­me­ni Meh­tap Oku­muş ile İşlet­me me­zu­nu Halil İbra­him Oku­muş'un kız­la­rı bu ço­cuk­lar..
Kendi ola­nak­la­rıy­la,ço­cuk­la­rı­na ant­re­nör bile tut­muş­lar. Gerek okul mas­raf­la­rı,gerek oraya git,bu­ra­ya gel mas­raf­la­rıy­la baş ede­mez ol­muş­lar.
Ant­re­nör is­te­mi­yor­lar..?Alet ede­vat is­te­mi­yor­lar…Para pul is­te­mi­yor­lar. Peki ne is­ti­yor­lar?

Gelin aile­den din­le­ye­lim:
“ Kızım bana baba bana ant­re­nör bul,ben koş­mak is­ti­yo­rum de­yin­ce,At­le­tizm Fe­de­ras­yo­nu'na yazı yaz­dım,fe­de­ras­yon Muğla'daki seç­me­ler için ant­re­nör gön­der­di. Şu an 21 öğ­ren­ci var haf­ta­da üç gün Pa­zar­te­si,Salı,Per­şem­be gün­le­ri,Datça Ata­türk Spor Sa­lo­nun­da, Ant­re­nör Sinan Acar eş­li­ğin­de ça­lı­şı­yor­lar. Bu üç günde Kazım Yıl­maz İlko­ku­lu önün­den ser­vis kal­kı­yor. Ser­vis üc­re­ti öde­mek­te zor­la­nı­yo­ruz. As­lın­da 80'in üze­rin­de öğ­ren­ci ka­zan­dı bu ele­me­le­ri… Ancak,ve­li­ler özel ser­vis üc­re­ti yü­zün­den ço­cuk­la­rı­nı gön­de­re­mi­yor­lar…Kay­ma­kam­lık ya da öteki yet­ki­li­ler­den so­ru­nu­mu­zun çö­züm­len­me­si­ni bek­li­yo­ruz…”
Diye özet­le­ye­bi­le­ce­ği­miz bir haber…
Bu olay bazı yerel yö­ne­tim yet­ki­li­le­ri­ne ulaş­tı­rıl­mış. Bil­di­ği­niz gibi, “pa­ra­mız yok”,”ye­ter­li ara­cı­mız yok”,”baş­ka­la­rı spon­sor olsun…” daha neler neler..
Tamam Datça be­le­di­ye­si­nin büt­çe­si bel­li­dir. Ço­cuk­la­ra ser­vis­lik ya­pa­cak araç­la­rı­nın ol­ma­ma­sı da nor­mal­dir.
Akıl ve­re­cek­le­ri­ne,ön­ce­lik­le,din­le­yip,bir­lik­te çözüm bulma yön­tem­le­ri araş­tı­rıl­ma­sı ge­rek­mez mi?
Ne gibi di­ye­cek­ler ola­cak­tır.
Bu­yu­run ben bir öneri su­nu­yo­rum:
-Bü­yük­şe­hir Be­le­di­ye­si'ne ait hiz­met yapan oto­büs­le­ri­miz var. Bun­la­rın hiz­me­ti­ne hiç do­kun­ma­dan,o ço­cuk­la­rı spor sa­lo­nu önüne ta­şı­ya­bi­li­riz,ora­dan da ala­bi­li­riz.
Nasıl mı?
Ço­cuk­la­rın Kazım Yıl­maz İlko­ku­lu önün­den spor sa­lo­nu­na ha­re­ket­le­ri 15.15 miş. Ora­dan dö­nüş­le­ri de 17.30(Bu sa­at­ler oto­büs ha­re­ket sa­at­le­ri­ne denk ayar­la­na­bi­lir..)
Özbel'den Kargı'ya giden oto­büs,De­niz­li­ler önün­den tüm sa­at­le­re on da­ki­ka kala yani 14.50,15.50 kal­kı­yor. 14.50 de kal­kan oto­büs PTT önün­de 1510 da olu­yor. Bu ço­cuk­la­rı ala­bi­lir.
Sonra Kargı'dan her sa­atin 20 ge­çe­si ,yani 12.20,13.20,17.20 gibi kal­kı­yor. Spor Sa­lo­nu önün­de 17 30 olu­yor. Ço­cuk­la­rı ora­dan tek­rar geri ge­ti­re­bi­lir.
Gidiş ge­liş­ler­de her se­fer­de en az üç(3) veli gö­rev­len­di­ril­me­li. Biniş ve iniş ka­pı­la­rı ya­nın­da ve en son bi­necek şe­kil­de. Bunu da ve­li­ler kendi ara­la­rın­da ayar­la­ya­bi­lir.
Datça Be­le­di­ye­si,Bü­yük­şe­hir ile te­ma­sa geçip,bu ço­cuk­la­ra sa­de­ce ant­ren­man dö­ne­mi için üc­ret­siz gi­diş-dö­nüş özel kartı ve­ri­le­bi­lir…
Hem sorun çö­zül­müş olur. Hem de oto­büs se­fer­le­ri ak­sa­ma­mış olur. Kaldı ki,kış se­zo­nun­da çok sı­kı­şık bir durum ol­mu­yor.
Eğer bana da bir görev dü­şer­se seve seve yap­ma­ya ha­zı­rım. Datça'dan, beş yıl on yıl sonra bir dünya şam­pi­yo­nu çık­tı­ğı­nı bir dü­şü­nün…Kat­kı­sı olan­la­rın gu­ru­ru tüm ba­şa­rı­la­rın ya­nın­da sönük kalır.

Unut­ma­yın,bu­gü­nün kü­çü­ğü,ya­rı­nın bü­yü­ğü­dür! Biz unut­sak bile onlar unut­maz!

Okunma Sayısı: 6511