BİR KE­Dİ­Yİ Sİ­LAH­LA VUR­MAK

Kedi,
Evcil hay­van ola­rak gö­rül­me­si­ne rağ­men asla tam an­la­mıy­la evcil de­ğil­dir. Öz­gür­lü­ğü­ne düş­kün­dür. Av­cı­dır ve tek ba­şı­na kendi ya­şa­mı­nı idame et­ti­re­bi­lir. Ken­di­ne bir sahip bu­lur­sa da onu so­nu­na kadar ken­di­si için kul­la­nır!
Av­cı­dır. Fare, yılan ve kuş gibi hay­van­la­rı av­la­ya­rak ya­şa­mı­nı sür­dü­rür.
Asıl ko­nu­muz fark­lı.
Bir kedi in­sa­na ne ve nasıl zarar ve­re­bi­lir?
Bu­lun­du­ğu, ya­şa­dı­ğı evi alt üst ede­bi­lir! Yi­yecek ça­la­bi­lir! Kız­dı­ğı zaman tır­nak­la­rıy­la ca­nı­nı­zı acı­ta­bi­lir!
Bu tür za­rar­lar ke­di­yi öl­dür­mek için ye­ter­li sebep midir?
Kendi ba­şın­da sa­lı­na sa­lı­na do­la­nan, oy­na­yan, belki de yi­yecek ara­yan bir kedi, ha­va­lı bir si­lah­la vu­ru­lu­yor­sa, bunun ne­de­ni ne ola­bi­lir?
Datça'da, 19 Ara­lık Cu­mar­te­si, saat 16.30 -17.00 ara­sın­da bir kedi ha­va­lı si­lah­la vu­ru­lu­yor. Mig­ros Dört­yol ci­va­rın­da. Hedef gö­ze­te­rek vu­ru­lu­yor! Avcı ye­te­ri kadar ka­bi­li­yet­li değil ki kedi arka sol aya­ğın­dan vu­ru­lu­yor!
Çır­pı­nı­yor. Ba­ğı­rı­yor. Ağ­lı­yor.
Bir süre sonra, vu­rul­du­ğu yere yakın olan sa­hi­be­si­nin ya­nı­na gi­di­yor.
Belli ki sa­hi­be­si­ne du­ru­mu­nu gös­ter­mek, ya­ra­lan­dı­ğı­nı açık­la­mak, acı çek­ti­ği­ni an­la­ta­bil­mek ve yar­dım is­te­mek için ya­pı­yor!
Sa­hi­be­si du­ru­mu gör­dü­ğün­de çıl­dı­rı­yor. Ke­di­yi al­dı­ğı gibi en yakın ve­te­ri­ne­re gö­tü­rü­yor. Ve­te­ri­ner mu­aye­ne­sin­de sol arka aya­ğın­da bir saçma (ha­va­lı tüfek mer­mi­si) ol­du­ğu tes­pit edi­li­yor ve aci­len Gö­ko­va hay­van has­ta­ne­si­ne gön­de­ri­li­yor.
Gö­ko­va hay­van has­ta­ne­sin­de ge­re­ken ame­li­yat ya­pı­lı­yor. Kı­rı­lan kemik ona­rı­lı­yor. Kedi sağ­lı­ğı­na ka­vu­şu­yor!
Ha­va­lı tü­fek­le vu­ru­lan kedi şu an is­ti­ra­hat­te. Din­len­me­si lazım. İyi­le­şecek.
Vuran kim?
Neden vurdu?
Kim ol­du­ğu­nu ve neden vur­du­ğu­nu henüz bil­mi­yo­ruz ama bunu ya­pa­bil­mek için o in­sa­nın içe­ri­sin­de sevgi, saygı, vic­dan gibi in­sa­ni de­ğer­le­rin ol­ma­dı­ğı­nı çok iyi bi­li­yo­ruz.
Bunu yapan in­san­da sevgi ola­maz.
Bunu yapan in­san­da in­sa­na ve hay­va­na saygı ola­maz.
Bunu yapan in­san­da vic­dan ola­maz.
Bunu yapan insan ola­maz!
Datça küçük bir yer. Bir gün gelir, o ha­va­lı si­la­hı kul­la­nan kişi bu­lu­nur, bu­lu­na­cak da. O zalim, o in­san­lık­tan çık­mış ya­ra­tık, o acı­ma­sız, vic­dan­sız ki­şi­yi sos­yal med­ya­da de­şif­re etmek benim için zevk ola­cak.
Şu an rahat kol­tu­ğun­da otu­rup kah­ve­si­ni yu­dum­lu­yor ola­bi­lir ama bir gün ge­lecek o rahat kol­tu­ğun­da rahat bir şe­kil­de otu­ra­ma­ya­cak.
O ki­şi­yi tüm Datça ta­nı­ya­cak!
Ya­ra­la­nan, acı çeken, üzü­len ve şu an için ke­yif­siz bir süreç ge­çi­ren o kedi için bunu mut­la­ka ya­pa­ca­ğım.
Ancak Datça'da sorun sa­d­e­ce bu kedi değil.
Datça'da ze­hir­len­me va­ka­la­rı da si­lah­la vu­rul­ma va­ka­la­rı kadar vahim bir ger­çek. Datça'ya adım atalı 31 ay oldu ve bu­ra­da ya­şa­dı­ğım ilk ze­hir­len­me va­ka­sı Ka­ra­in­cir' de ya­şan­dı.
Ze­hir­len­me­den kur­tar­mak için bir aydan fazla ba­rı­nak­ta tut­tu­ğu­muz ca­nı­mı­zı tek­rar aynı ye­ri­ne koy­duk­tan iki gün sonra ze­hir­len­di ve ya­şa­mı­nı kay­bet­ti.
Sonra ar­ka­sı geldi ve bir çok nok­ta­da ze­hir­len­me­ler ya­şan­dı.
Son ola­rak Ka­ra­köy'de ya­şa­nan ze­hir­len­me­ler­de 6 ca­nı­mı­zı yi­tir­dik.
Ze­hir­le­yen belli. Ancak ispat, delil yok! Ze­hir­le­yen ki­şi­ler bir de utan­ma­dan sos­yal med­ya­da üzün­tü­le­ri­ni de bil­di­ri­yor­lar!
Si­lah­la ya­ra­lan­ma­lar­da da dört ca­nı­mı­zı yi­tir­dik. Kur­tar­dık­la­rı­mız ara­sın­da­ki ca­nı­mız hala bi­zim­le be­ra­ber.
Hay­van­la­ra olan bu düş­man­lı­ğı an­la­mak zor değil as­lın­da. İnsan­lar çı­kar­la­rı­na göre dav­ra­nı­yor ve çı­kar­la­rı­na ters düş­tü­ğü an kar­şı­sın­da­ki canlı ne olur­sa olsun yok et­me­ye ça­lı­şı­yor.
Bu bir insan bile olsa aynı!
Koyun, inek ve keçi bes­le­yen­ler yan­la­rı­na mut­la­ka ko­ru­yu­cu ola­rak bir köpek alı­yor hem de en iri­sin­den. Özel­lik­le de se­çi­len köpek Kan­gal cinsi.
Tavuk bes­le­yen ise kö­pek­ler­den nef­ret edi­yor. Halbu ki ken­sin­de ka­ba­hat. Tavuk bes­li­yor­san ön­le­mi­ni ala­cak­sın. Çi­ti­ni çe­vi­recek, ta­vuk­la­rı­nı ko­ru­ma­ya ala­cak­sın. Yok öyle so­kak­la­ra salıp tavuk bes­le­mek!
Suç kö­pek­ler­de değil, önlem al­ma­yan­lar­da­dır.
Ha­va­lı silah ile vu­ru­lan ke­di­ye ge­lin­ce, iki ih­ti­mal var.
Ya o ke­di­yi vuran vic­dan sa­hi­bi ol­ma­yan ve in­san­lık­tan na­si­bi­ni al­ma­yan acı­ma­sız bir ka­til­dir ya da ke­di­ler­den ko­ru­ma­sı ge­re­ken bir şey­le­re sa­hip­tir!
Ör­ne­ğin, civ­civ­le­ri var­dır!
İki halde de insan de­ğil­dir.
Bu dünya sa­de­ce in­san­la­rın de­ğil­dir.
Bu dünya tüm can­lı­la­rıy­la bir­lik­te var­dır ve üze­rin­de ya­şa­yan tüm can­lı­la­rın yaşam hakkı var­dır. Asa­lak­lar hariç!
Bu ne­den­le de biz­ler, dün­ya­nın ta­ma­mı­nı ken­di­mi­ze ait­miş gibi gö­re­rek par­sel­le­yen­ler, hay­van­la­ra borç­lu­yuz ve on­la­rı ko­ru­mak zo­run­da­yız.
Datça hay­van­se­ven­ler Der­ne­ği yö­ne­tim ku­ru­lu üyesi ve Re­ha­bi­li­te mer­ke­zi (Ba­rı­nak Cum­hu­ri­ye­ti) so­rum­lu­su ola­rak, başta son  ya­ra­la­nan kedi olmak üzere, in­san­lar ne­de­niy­le ya­ra­la­nan ve ya­şam­la­rı­nı kay­be­den tüm hay­van­lar­dan özür di­li­yo­rum.
Si­lah­la ya­ra­la­ma ( ki öle­bi­lir­di de) kı­nı­yo­rum.
Sevgi ve say­gı­la­rım­la,,,

Nami Te­mel­taş
Datça Hay­van­se­ven­ler Der­ne­ği Yö­ne­tim Ku­ru­lu Üyesi
Re­ha­bi­li­tas­yon mer­ke­zi so­rum­lu­su

Okunma Sayısı: 5389