BEN­DEN SÖY­LE­MESİ

Ağus­tos ayını da uğur­lu­yo­ruz.  1. Eylül, Son­ba­har mev­si­mi­nin ilk ha­ber­ci­si ola­rak ha­va­la­rın biraz olsun se­rin­le­me­si­ni ümit edi­yo­rum.
Ay­rı­ca 66 yıl önce ara­mız­dan ay­rı­lan an­ne­mi yi­tir­di­ğim gün. 42 yıl mi­sa­fir kal­dı­ğı bu dün­ya­da, biz­le­ri ema­net et­ti­ği ba­ba­mın 32 yıl sonra ya­nı­na git­me­si, ha­ya­tın bir ger­çe­ği. Şimdi ise, is­mi­ni ta­şı­yan oğlum ço­cuk­la­rım - to­run­la­rım­la ve ailem­le bu dün­ya­yı pay­laş­ma­ya ça­lı­şı­yo­rum. Hayat bu, elden ne gelir.

Dö­ne­lim Dat­ça'­ya..
30 Ağus­tos , o büyük onur­lu kur­tu­luş sa­va­şı­nın za­fer­le taç­lan­dı­rıl­dı­ğı günün 101. günü. Can­la­rı­nı Cum­hu­ri­ye­ti­mi­zin ku­rul­ma­sın­da temel taşı ola­rak feda eden tüm Şe­hit­le­ri­mi­ze /ga­zi­le­ri­mi­ze, başta ATA­TÜRK 'e rah­met­ler şük­ran­lar. On­la­rı bu an­lam­lı günde yal­nız­ca ha­ma­si nu­tuk­lar­la ha­tır­la­mak beni pek tat­min et­mi­yor. Önce ken­di­me so­ru­yo­rum, geçen bu yüz ­yıl için­de bu temel ta­şı­nın üze­ri­ne ne koy­duk acaba. Ül­ke­mi / in­san­la­rı­mı ne kadar güç­len­di­re­bil­dik.? Her alan­da yap­ma­mız ge­rek­li olan kal­kın­ma sa­va­şı­nı ,ne kadar ba­şa­ra­bil­dik. Bu ko­nu­da pek ba­şa­rı­lı ol­du­ğu­mu söy­le­ye­mi­yo­rum. Masum de­ği­liz, ma­ze­ret ara­ma­ya­lım.

Yerel yö­ne­ti­mi­mi­zin Amfi Ti­yat­ro­da or­ga­ni­ze et­ti­ği eğ­len­ce epey çoş­ku­lu  bir iz­le­yi­ci ile takip edil­di. Ben bu kadar yük­sek vo­lüm­lü bir müzik et­kin­li­ği­ni kal­dı­ra­mı­yo­rum, ya­şı­mız ge­re­ği ol­ma­lı.!!! Bu et­kin­lik için­de yerel ka­tı­lım­la­rın­da ser­gi­len­me­si bir mah­sur ol­maz­dı sa­nı­rım.

İlko­kul ça­ğı­mı ya­şa­dı­ğım bu il­çem­de, zafer coş­ku­su sem­bo­li­ze eden BOĞA GÜ­REŞ­LERİ gü­cün­de bir yo­ru­mu­dur. 1950/1960 yıl­la­rın­da coş­ku­nun­da ifade edi­le­bi­le­ce­ği bir yön­tem bu ol­ma­lıy­dı. Bende bı­rak­tı­ğı bu anı.

Yarın ise, 01 EYLÜL  DÜNYA BARIŞ GÜNÜ. Ya­şa­mın her ala­nın­da ba­rı­şın önemi or­ta­day­ken sa­va­şı neden ön­ce­le­riz acaba. De­me­miş mi o büyük lider:
"Vatan Sa­vun­ma­sı dı­şın­da savaş bir ci­na­yet­ti "diye.
Üç ge­ce­dir takip ede­bil­di­ğim et­kin­lik­le­re gi­der­ken, çev­re­de bir de­ği­şik­lik yok. Atık­la­rı­mız­la kir­let­ti­ği­miz çev­re­mi­ze, ilave ola­rak çok yük­sek vo­lüm­le yap­tı­ğı­mız ka­fe­ler­de­ki müzik yo­rum­la­rı­mız ca­ba­sı. İşlet­me­le­rin yü­rü­yüş yol­la­rı­na taş­kın­lık­la­rı­na /iş­gal­le­ri­ne canlı müzik adı al­tın­da et­kin­lik­ler­de ek­le­nin­ce cüm­bü­şe gelin de­me­ye dilim var­mı­yor. Bu yer­ler­de bu gibi müzik ya­pıl­ma­sı bir RUH­SA­TA tabi de­ğil ­mi.? Yerel yö­ne­tim so­rum­lu­la­rı­nın tes­pi­ti ve öne­ri­le­ri­nin, bazı ay­rı­ca­lık­lı­la­rı­mız­ca göz ardı edil­di­ği umur­san­ma­dı­ğı gibi du­yum­lar pek se­vin­di­ri­ci değil. Ben­den söy­le­me­si, Sayın yet­ki­li­ler....

Yerel hiz­met­le­rin ko­or­di­ne edil­di­ği bir hiz­met baş­vu­ru nok­ta­sı­nın ek­sik­li­ği , apa­çık or­ta­da...
Şim­di­lik hoşça ka­lı­nız..

Okunma Sayısı: 546