AŞK ATEŞİ

Betim benzim sararır, bu aşk bende oldukça
 Sonsuza dek bu aşkı, yalnız sende buldukça
 O kadar hûri, güzel, hep yüzüme güldükçe 
El alemin içinde  rüsvay eder gezdirir
 İğne ipliğe sokar, alır beni götürür. 
Damla damla eritir, mum diyerek bitirir.
 Etrafa sacar durur, sonra toplar getirir.
 Elime verir kürek, mezarımı kazdırır.
 Bakmaz boyum posuma, acımasızca yakar.
Ben tutuşup dururken o kahkayayla  bakar 
Üzülmeden beni, türlü hallere sokar
Elime verir kalem, portresini çizdirir
 Sanma ki kalkıştığım, savas kolay olacak 
Sonu kavuştuğumda, ruhum huzur bulacak , 
Dolambaçlı yollarda, beni galip kılacak 
Nefsi mağlup etsem de, şeytanımı ezdirir 
Ah,  bu ask nedir senden, çektiğim onca zahmet,
 Hic acıman  yok mudur, etmez misin merhamet 
Tatmasaydım seni ben, duyuyorum nedamet
 Derman, takat bırakmaz, beni candan bezdirir. 
Gülistana bırakıp, şimdi hos of diyerek
 Naz, niyazla kandırır, karşı gözü eğerek 
Sarhoş eder bırakır, başım göğe değerek
 İbrahim gibi deyip, ateşinde kızdırır 
Bir kez olsun yüzünden, su peçeyi aç yeter. 
Dayanmaz ki, can buna, bu aşk ölümden beter. 
Nasıl diyebilirsin, bunun adına kader 
İnce boynum dururken, bacağımdan astırırı
Gözucuyla da olsa, bakmaz mısın aşığa 
Bu başı senin için, koydum bilki eşiğe
 Sen böyle naz ederken, bu can nasıl yaşıya 
Tam sahile çıkarken, teknesini yüzdürür 
Pişiririm seni der, katiyen ham bırakmam. 
Körüğüm elimdedir, korkma seni ben yakmam.
Bu gönül Kâbe'sine, senden başka ask sokmam.
 ilim irfan öğretir, cühelaya ezdirir.
Takat kalmadı artık, kalem yeter dur desin 
Kimselere bırakma, beni aşıklar yusun
 Verdiğim son nefesi, bütün kainat duysun
 Kabrimin baş ucuna, deli diye yazdırır. 
Aşk ateşi âşıkın, yüreciğini dağlar 
Göz yaşlarım sel olur, nehirler gibi çağlar
 Asmaya  can suyudur, üzüme durur bağlar.
 Bağdaki üzümleri, Koruk diye kestirir.
Hep senin yüzündendir, bağrımdan çıkan ateş 
Çok farklı  bir ateş bu, başka acı olmaz eş 
Gel birazcık ta sen tat, azıcık olsun üleş
 Alayla göz kırparak, şu dünyamdan bezdirir
 Kırılsa kalem, hokka, kalmasa hiç mürekkep 
Onca cildi taşır mı, kaç katır veya merkep
 Aşkın yazdırır daim, bu ruh senle mürekkep 
Suya doymuş, yonga bile, senin adın yazdırır 
Gel de artık bu eli, iple belime bağla 
Ayak ucumda durup, istediğince ağla 
istersen gözyaşınla mezarıma sen çağla 
Baş ucumdaki taşa, Fatihayi kazdırır.
 

Okunma Sayısı: 75