ADIM.. ADIM.. DATÇA

Hanife Koyu-
Perili Köşk'ün bulunduğu Hanife Koyu, adını çok eski yıllarda, orada koyun otlatırken ayak adasına geçmek isteyen Hanife adlı Emecikli körpecik bir kızımızın boğularak ölmesinden alır.
1970'li yılların başlarında, Perili Köşk'ün bulunduğu yerde derme çatma barakalardan oluşan bir kamp alanı vardı. Eski kulağı kesiklerden adını Hadi olarak hatırladığım bir kaptan buraya nezaret ederdi.
Datça'nın kalburüstü bürokratlarının, zenginlerinin buluşma, oynaşma ve koklaşma yeriydi bu kamp. Kaptanımız ağırdan kabadayıydı ve hiç kendini ezdirmeden bu kalburüstülere hizmette kusur etmez, münasebetsizlik, terbiyesizlik, haddini bilmezlik eden olursa, makamı, yetkisi, etkisi ne olursa olsun kalburun altına çekiverir, haddini bildirirdi.
Şoförü Reşadiyeli Bekir (Çetin) arkadaşım olduğu için sık sık konuğu olurduk bu yaşlı, kulağı kesik kaptanımızın. O yılların zabıta amiri, amcamın oğlu Güven Özalp de sıkı dostuydu kaptanımızın. Bu nedenle sık sık konuğu olur, doyumsuz sohbetlerine iştirak ederdik kaptanımızın.
1971 yılı olmalı... Ben İstanbul Hukuk Fakültesi çömeziyim. Datça'ya tatile gelmişim. Sıkıntılı bir yaz akşamı kaptanımızın mekanında, ben amcam oğlu Güven'in koltuğunun altına sığınmış kalburüstü bazı bürokratlarla demlenirken... Gecenin bir vaktinde o yılların meşhur film artistlerinden Ediz Hun, yanında bir fıstıkla çıka gelmesin mi...?
Neler oldu neler... Maydanozlu köfteler... İsterseniz anlatayım...
28-06-2024 

Okunma Sayısı: 172