ADIM, ADIM... D A T Ç A...

Buram buram acı kokan sahiller. Daha yüz küsur yıl önce (Çanakkale savaşı) buralarda öyle dehşet ve vahşet kokan korsanlık olayları yaşanmış ki... Adalı çapulcular... Yazı köylü Çoban baba-oğula buralarda öyle acılar yaşatmışlar ki. Keçilerini otlatmakta olan hiçbir şeyden habersiz, tertemiz çocuğun gözü önünde babasını vahşice katledip keçileri tekneye yükleyip çocukcağızı İstanköy adasına kaçırıp yıllarca köle gibi kullanıp... Datça'ya kaçmaya çalışırken öyle hunharca katletmişler ki... İtalyanlar döneminde (1912-1945) İstanköy (Kos)deki şifalı kaplıcaya giden bir annemiz bunları o günleri yaşayanların ağzından öyle bir duymuş ki... Her iki ulusun da bir daha böyle acıları yaşamaması dileğiyle. Bilmem anlatsam mı? Anlatmasam mı? Anlatsam... Bizim klasik, fanatik, çağ dışı kalmış, laftan başka bir şey üretmeyen sahte solcular (Gerçek solcuları tenzih ederim). Faşist, kafa tasçı, mukaddesatçı derler mi? İsterseniz ben anlatayım da... Gelecek nesillere ibret olsun... Bir daha emperyal güçlerin aleti olup birbirlerini kırmasınlar... Birbirlerine böyle acılar yaşatmasınlar... Amin... Amen...
Not: Arap korsanlar aynı yerlerde (ortaca mevkii) çift sürmekte olan Yazı köylü bir delikanlımızı da, aynı yıllarda Arabistan'a kaçırıyorlar. Yıllar sonra haber alınabiliyor... (Sinyor Günay'ın büyük dayısı)
11-07-2024 

Okunma Sayısı: 164