ESKİ DATÇA'NIN SİMGE­LERİNDEN HALİL ORHAN KA­RA­DA­ĞLI HA­YA­TI­NI KAY­BETTİ

Eski Datça'nın sem­bol­le­rin­den olan Halil Orhan Ka­ra­da­ğlı, yak­la­şık 1 aydır yoğun bakım üni­te­sin­de koah te­da­vi gör­mek­te idi. So­lu­nu­mu­nun dur­ma­sı so­nu­cu ha­ya­tı­nı kay­be­den Ka­ra­da­yı, Cuma günü İskele me­zar­lı­ğı­na def­ne­dil­di.

Datça Haber Ga­ze­te­si ola­rak, Orhan am­ca­mı­za Al­lah'­tan rah­met, aile­si­ ve se­ven­le­ri­ne baş­sağ­lı­ğı di­li­yo­ruz.

Can Yücel ve Halil Orhan Ka­ra­dağlı’nın dost­lu­ğu' nu, 2021 yı­lın­da ya­yın­la­nan ''Kalp Ucu Datça'' isim­li ki­ta­bı­mın 36, 37 ve 38' ci say­fa­sın­da şu şe­kil­de bah­set­miş­tim ''

''Şimdi ise çaya ge­le­lim. Tarih bo­yun­ca çay ve kahve sü­rek­li re­ka­bet ha­lin­de
ol­muş­lar­dır. Bu her iki özel ürünü kul­la­nan biz in­san­lar bu ürün­le­ri ha­ya­tı­mız­da
fark­lı ko­num­lan­dır­ma­yı ba­şar­mı­şız­dır ve ikisi ara­sın­da­ki re­ka­be­ti,
iki­sin­den de vaz­geç­me­den sür­dür­me­ye devam et­mi­şiz­dir.
Bir çok ter­cih­te kahve li­der­lik ya­rı­şın­da burun far­kıy­la önde gibi dursa da,
çaya dair Datça'da öyle bir şey ya­pıl­dı ki, çayın demi ve­fa­dan ötürü göz­ya­şıy­la
dem­len­di ve çay Datça'da ef­sa­ne­leş­ti. Nasıl mı? Oku­yun ba­ka­lım.
“Beni kuzum Datça'ya gömün
Geçin An­ka­ra'yı, İstan­bul'u!
Ora­lar ağ­zı­na kadar dolu
Ola­bil­di­ği­ne de pa­ha­lı
Ör­ne­ğin; Zin­cir­li­ku­yu'da
Bir mezar 750 mil­yo­na
Bu­ra­sı nis­pe­ten ucuz­luk
Or­ta­da kalma teh­li­ke­si de yok
Hayır, dua da is­te­mez.
De­di­ğim gibi, beni Datça'ya gömün
Şu deniz gören me­zar­lı­ğın orda
Gömü sanıp de­şer­ler­se ka­rış­mam ama!”

Çay nasıl ef­sa­ne­leş­ti an­la­dı­nız mı?
Ta­nı­dı­nız mı bu di­ze­le­rin ev­ren­sel is­mi­ni?
Durun söy­le­ye­ce­ğim size bir­kaç satır sonra, ama önce siz ha­tır­la­yın is­te­rim
bu unu­tul­ma­sı günah olan ismi.
12 Ağus­tos 1999'da ha­ya­ta göz­le­ri­ni yumdu ve 17 Ağus­tos'ta o unu­tul­maz
acıyı ya­şa­dı­ğı­mız dep­rem günü Datça'da def­ne­dil­di.
As­lın­da onun ölümü de mil­yon­lar­ca yü­rek­te dep­rem et­ki­si ya­rat­tı. Evet,
Can Yücel'den bah­se­di­yo­rum.
Onu, tüm dünya Datça aşkı ile bü­tün­leş­miş ve mil­yon­la­rın gön­lü­ne do­kun­du­ğu
di­ze­le­ri, yarım kalan şa­ra­bı ve sa­rar­mış bı­yık­la­rı ara­sın­da mı­rıl­dan­dı­ğı
hâ­liy­le bildi.
Ancak öyle bir esere imza attı ki, işte o esere Orhan Ka­ra­dağ­lı can verdi ve
“çay” ef­sa­ne kim­li­ği­ni ka­zan­dı. Orhan abi ne mi yaptı? Orhan Ka­ra­dağ­lı eski
Datça'da ya­şa­yan ve ne­sil­den ne­sil­le sü­re­ge­len Orhan'ın Kah­ve­si isim­li yerin
sa­hi­bi­dir. Datça'da Can Yücel'in yakın ar­ka­daş­la­rın­dan bi­ri­siy­di.
Can Yücel son ça­yı­nı en bit­kin ve son gün­le­ri yak­laş­mış bir halde Orhan
abi­nin ya­nın­da içti. Orhan abi Can Yücel'in belki de kah­ve­si­ne son ge­li­şi ol­du­ğu­nu
dü­şün­müş ola­cak ki, (Ma­ale­sef öyle oldu.) Can Yücel git­tik­ten sonra
içmiş ol­du­ğu son şarap bar­da­ğı­nı fanus içine ko­ya­rak bu­gü­ne kadar sak­la­dı
ve o bar­dak bir kez daha ef­sa­ne­lik ka­zan­dı.
Bu ef­sa­ne­nin mi­ma­rı sev­gi­li Orhan abi oldu. Şimdi Orhan'ın Kah­ve­si'nde
iz­le­di­ği­niz şarap bar­da­ğı­nın ya­nın­da iç­ti­ği­niz her çayın yol­da­şı Can Yücel'dir.
Orada bar­dak­la­rın içi­nin değil, gönül ni­ye­ti­ni­zin önemi var­dır.'’