İLÇEMİZ’DE ÜRETİLEN ŞARABA RAKİP GELDİ

Datça şa­ra­bı mı? Muğ-la gibi ce­hen­nem sı­cak­la­rıy­la kav­ru­lan bir yer­den şarap mı çıkar?”
Şi­şe­nin üze­rin­de­ki Datça Vi­ne­yards ya­zı­sı­nı oku­yun­ca şa­rap­tan biraz an­la­yan pek çok ki­şi­nin ilk tep­ki­si böyle olu­yor. 

Şi­şe­yi açıp için­de­ki­ni ta­dan­la­rın ise fi­kir­le­ri de­ği­şi­yor he-men. Şa­rap­lar ılı­man ik­lim­ler­den gelen ürün­ler­de­ki kadar den­ge­li, ne yük­sek bir alkol bo­ğa­zı tır­ma­lı­yor ne de aşırı bir tanen da­ma­ğı bu­ru­yor.

O kadar sıcak bir ik­lim­de bu den­ge­nin nasıl sağ­la­na­bil­di­ği­ni ise fir­ma­nın ku­ru­cu­la­rı ay­dın­la­tı­yor: “Datça'nın kuv­vet­li rüz

­gar­la­ra açık olmak gibi bir özel­li­ği var. Bağ­lar da en bol rüz­gar alan ara­zi­ler­de. Bu sa­ye­de as­ma­lar se­rin­li­yor, üzüm­ler gü­neş­te kav­rul­ma­dan ağır ağır ol­gun­la­şa­bi­li­yor.”Pi­ya­sa­ya sekiz ürün­le giren Datça Şa­rap­çı­lık, yeni üre­ti­ci­le­ri­miz­den sa­de­ce biri. 

Bir başka yeni şarap ya­tı­rım­cı­sı ise ül­ke­nin ku­zey­ba­tı ucun­da, Edir­ne'deki Arda Bağ­cı­lık. Emek­li öğ­ret­men İlyas Saç, rek­lam­cı oğlu Yavuz ve öno­log kızı Şeniz Saç'la bir­lik­te Os­man­lı dö­ne­min­de önem­li bir şarap böl­ge­si olan Edir­ne'nin bu yö­nü­nü can­lan­dır­mak is­te­miş.

85 dönüm bağ dik­miş­ler, içine 

eski tren is­tas­yon­la­rı­nı an­dı­ran, kır­mı­zı tuğ­la­lı se­vim­li bir şa­rap­ha­ne yap­mış­lar. 
Bir yan­dan Fran­sız üzüm­le­ri­ni ye­tiş­ti­ri­yor, bir yan­dan da yö­re­nin Pa­paz­ka­ra­sı'nı can­lan­dır­ma­ya ça­lı­şı­yor­lar.

İki seri al­tın­da top­la­dık­la­rı şa­rap­la­rın­dan eti­ket­le­ri­ni Tan Oral'ın çiz­di­ği, kuş fi­gür­lü “kuşlu seri” daha id­di­alı. Diğer se­ri­le­ri­nin ismi de se­vim­li, dokuz sekiz. Adını Trak­ya­lı Roman mü­zis­yen­le­rin dokuz se­kiz­lik ri­tim­le­rin­den alı­yor.

Ödül de ka­za­nı­yor­lar Sa­ra­fin Şa­rap­la­rı'nın ku­ru­cu­su Güven Nil, 2001'deki ve­fa­tın­dan önce bir soh­be­ti­miz­de “Bu yap­tık­la­rı­mız bir ilk. Belki bir­çok şeyi yan­lış ya­pı­yo­ruz. Belki bağ­la­rı yan­lış di­ki­yor ya da çok uygun ol­ma­yan üzüm­ler se­çi­yo­ruz.

 Ama bunu de­ne­me­den de gö­re­me­yiz, so­nuç­la­rı­nı yıl­lar sonra ala­ca­ğız. Belki ba­zı­la­rı­nı söküp başka bağ­lar di­ke­ce­ğiz” de­miş­ti.Yeni ya­tı­rım­cı­lar ise şans­lı, zira son 20 yılda ül­ke­de hem şa

­rap­lık bağ­cı­lık hem öno­lo­ji bi­ri­ki­mi arttı, tec­rü­be ço­ğal­dı. O yüz­den de daha doğru ter­cih­ler ya­pı­lı­yor, daha kes­tir­me gi­di­li­yor ve bir­kaç yılda bazı so­nuç­lar alı­na­bi­li­yor.

Yeni ya­tı­rım­cı­la­rın bir­kaç yıl için­de şa­rap­la­rıy­la ödül alır nok­ta­ya gel­me­le­ri de bu sa­ye­de. Bun­lar­dan Te­kir­dağ'ın Ka­ra­ev­li kö­yün­de­ki Barel, uygun fi­yat­lı re­zerv Şiraz'ıyla İngil­te­re'nin müş­kül­pe­sent jü­ri­li bir ya­rış­ma­sın­dan gümüş ma­dal­ya ala­bil­di me­se­la. 

Keza ec­za­cı Canan Ge­rim­li'nin Po­lat­lı'daki ara­zi­le­ri­ne dik­ti­ği Gor­di­as bağ­la­rın­dan çı­kar­dı­ğı Ka­le­cik Ka­ra­sı, De­can­ter'dan ilk re­kol­te­siy­le bronz ma­dal­ya­yı alı­ver­di. 

İzmir Ke­mal­pa­şa'da tam 400 dönüm bağ diken Nif Bağ­la­rı ilk 

re­kol­te­le­riy­le aynı ya­rış­ma­da bir gümüş, bir de bronz ma­dal­ya­ya layık gö­rül­dü.Nif, Datça, Arda, Barel, Gor­di­as, Ya da Boz­ca­ada'da ünlü oyun­cu Cezmi Bas­kın'ın eşi Çisel Hanım'la kur­du­ğu Cezz, şa­rap­la­rı­nı Sha­kes­pe­are'in so­ne­le­riy­le nu­ma­ra­lan­dı­ran Urla'daki Usca, Şar­köy'ün dağ­lar ara­sı­na sı­kış­mış eski Rum köyü Uç­mak­de­re'de ku­ru­lan Uç­mak­de­re Şa­rap­çı­lık, Foça'da or­ga­nik bağ­cı­lık yapan Taş­köy. Tümü yeni ya­tı­rım­lar. 

Hepsi de bir ce­sa­re­tin, öz­gü­ve­nin, id­di­anın mey­ve­le­ri.?Yaşa­ma­la­rı ve ge­liş­me­le­ri, şa­rap­se­ver­le­rin on­la­rı ta­nı­yıp keş­fet­me­si­ne, se­ve­ce­ği çe­şit­le­ri­ne ula­şa­bil­me­si­ne bağlı. 
En başta da ül­ke­de en önem­li şarap tü­ke­tim nok­ta­la­rı olan res­to­ran­la­rın, mar­ket­le­rin kav­la­rı­nı, raf­la­rı­nı on­la­ra aç­ma­la­rı­na.