DATÇA İHTİLALLER TARİHİ-27 Mayıs 1960 ihtilali (4)
24 Mayıs 2022, Salı 14:37Resim : İhtilalde Belediye başkanımız Rahmetli Osman Akkaraca amcamız. (ortada) Yanında İlköğretim Müdürümüz Nizamettin Tokcan ve Datça Kaymakamı bir milli bayramda.
Yer: Şimdiki Cumhuriyet Meydanı - arka planda Kumluk Plajı...
Olağanüstü bir şeyler olmuştu. Ama biz çocuklar ihtilalin ne olduğunu bilmiyorduk. Gördüklerimiz, yaşadıklarımız hoşumuzu da gidiyordu. Süngülü askerler bizi kovalıyor, biz kaçıyorduk. Korkuyla karışık müthiş zevk aldığımız bir oyundu bu..
İlçe merkezi 1Temmuz 1947 tarihinde Reşadiye mahallesinden iskele mahallesine taşınmıştı. Bu taşınma işlemi CHP iktidarı döneminde olmasına rağmen Reşadiyeliler hala silme CHP'liydi. Başka partilere ancak 25 - 30 oy çıkıyordu..
Bizde ailece CHP'liydik. Mesela Eski Datça mahalleli olsaydık belki biz de Demir kırat (demokrat) partili olacaktık.
Demek ki..Bizi biz eden coğrafi ve toplumsal koşullar...
Ama şu çelişki kafamı hep meşgul etmiştir..
İlçe merkezi CHP döneminde taşındığına göre, Reşadiyelilerin Demir kırat partili olması gerekirdi..
Bu çelişki ancak yüz yıllarca merkezi otoritenin bayrağını dalgalandırmış, Reşadiye ye çöreklenmiş feodal ailelerin, toprak ağalarının halk üzerindeki ağırlığı ile izah edilebilir.
İhtilalle birlikte Reşadiye halkı coşmuştu.Tekrar ilçe merkezinin Reşadiye'ye taşınacağı söylentileri dilden dile dolaşıyordu..
İhtilalin ilk günleriydi. Reşadiye'de şenlikler yapılıyordu..
Mahallemizde tek vasıta rahmetli Niyazi (Eser) amcamızın Austın marka uzun burunlu kamyonetiydi..
Bir sabah Reşadiye gençleri ile fanatik CHP liler bu kamyonetin kasasına doluştular. Biz çocukları da bu kasaya belimizden tutup adeta atarak doldurdular..
Hatırlayabildiklerim şunlar..
Büyükler ha bire marşlar söylüyordu..Bizde büyüklerimizi taklit edip heyecanla, coşkuyla bu marşlara iştirak ediyorduk..
"Annem beni yetiştirdi bu vatana yolladı..
Alsancağı teslim etti. Allaha ısmarladı "
"Olur mu böyle olur mu..
Kardeş kardeşi vurur mu ?
Kahrolası diktatörler.
bu vatan size kalır mı.."
7-8 yaşlarındaydım. İlkokul birden ikiye geçmiştim. Tarihe not düşmek açısından hatırlayabildiklerimi anlatmaya çalışayım..
Rahmetli Niyazi (Eser) amcamızın kamyonetinin ilk durağı Kızlan köyüydü. Kızlan köyünün ekseriyeti azılı Demirkırat (demokrat ) partiliydi.. Ama Halk partililer de vardı.. Menderes iktidarının son dönemlerinde karşıt partililer kıyasıya çekişiyor, dövüşüyordu. Bıçakla yaralananlar falan vardı..
Çocukluk aklımızla büyüklerimizin bu tür sohbetlerine merakla kulak kabartırdık. Köyde Kahveler bile ayrılmıştı..
Kızlan köyü Halk partilileri bizim tek kamyonluk konvoyu (!) coşku ile karşıladılar, hatta kamyonete binenler falan oldu..
Sonra ver elini. O zamanlar Demir kırat partinin neredeyse kalesi Karaköy.. Köy meydanı tam bir sessizlik içindeydi. (sürecek)
Okunma Sayısı: 2506
Yorum Yazın
E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişdir.