GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ..

Datça -Kumluk koyu 
1960.lı  yıllar..
1965-1966  yılları olmalı..
12-13 yaşlarındayız.Eleenin (Reşadiye) lobazları tabanvayla iskeleye geldik. Daşlıkta kayaların  üstünde donsuz denizde çimdik..Bizim Eleee denize uzak..Anadolunun Konyası...İçimizde yüzme bilmeyenler de var..
Akşam üzeri yola koyulduk. Kumluk koyundan  çırgış gıyamet  geçiyoruz.. Bir de baktık ki.. Kumluk koyu gocaman gocaman  deniz canavarları (eşşek galamarı ) ile dolu..
Hepsi canlı ve  kumlara yapışmış kımıldıyor..
Biz hemen köse Mıstafa abilerin tarlaya çıktık..Nede olsa.. Elleeliyiz..Yüzmeyi derelerde, bahçalardaki havuzlarda örgenmişik.. ayağımız denizde değil.. toprakta olmalı..Kendimizi sapartaya* almalıyız...Biz eleelile o yıllarda ahtabot, galamar falan yemeyiz..Bunlar deniz canavarı..
İçimizde aslı Marmarisli  ,bubası Datça tarım kooperatifi müdürü ,çok yakın çocukluk ,gençlik arkadaşım Nuri Kocayiğit var.. (Allah rahmet eylesin ) Ne de olsa o yıllarda Marmaris süngenci, balıkçı kasabası ..Denizle haşır neşirler..
Bizim Nuri atletini bağladı,torba gibi yaptı.. Başladı galamarları toplayıp torbasına doldurmaya..
--Ülen Nuri sen manyak mısın.. Napacaksın deniz canavarlarını ? dedik..
--Bunlar yenir.. Siz bilmeysiz.. dedi..
--Ülen bunlar nasıl yenir..? dedik..
-Salatası yapılır.. Sotesi yapılır.. Tavası yapılır.. diye başladı saymaya..
Biz güldük tabiii..
--Ülen Nuri oğlak ,guzu eti varkene .. bu canavarlar mı yenilir ? dedik..
Nuri Bize güldü.. 
Biz Nuri'ye..
Bu da.. Bu fotoğrafı gördüğüm anda aklıma geliveren
öylesine  bir anı  kırıntısı işte..
Neredeeeenn.. n e r e y e  ..?
*Sapartaya almak.;  Bu Deyimi biz Datçalılar çok kullanırız. Kendini güvenceye almak, Tehlike dolu bir yerden çıkıp açıklık  bir yerde durmak gibi bir şey..
 

Okunma Sayısı: 226