ERZURUM KONGRESİ'NİN 104. YILI KUTLU OLSUN!

 İskele mahallesi Ambarcı caddesindeki Atatürkçü Düşünce Derneği binasında, Genel Merkez ile eş zamanlı yapılan açıklamada Başkan Şahin şu ifadelerde bulundu.''

Mustafa Kemal Paşa, 19 Mayıs 1919'da Samsun'a çıktıktan sonra Havza üzerinden geldiği
Amasya'da yayınladığı “Amasya Tamimi” ile 10 Temmuz'da Erzurum'da Doğu İlleri Kongresi, Eylül 1919'da da Sivas'ta Genel Milli Kongre toplanacağını duyurdu. Bu amaçla 3 Temmuz 1919 günü Erzurum'a geldi.
Bu süreçte, emperyalist işgale direnerek yurdu kurtarmak gibi “zararlı ve tehlikeli” fikirler belirttiği
konuşma ve genelgeleri ile kendisine verilen görevle taban tabana zıt tutum ve eylemleri gerekçe
gösterilerek göreve başlayalı henüz 20 gün olmuşken, Padişah tarafından İstanbul'a dönmesi emredildi. Bu
emre uymayınca 8/9 Temmuz 1919 gecesi görevden alındı. Bunun üzerine aynı gece ömrünü verdiği
askerlik mesleğinden istifa ederek mücadelesini bir “ferd-i mücahit” olarak sürdüreceğini açıkladı.
Milli Mücadele'nin örgütlü nitelik kazandığı ilk aşama olan Erzurum Kongresi, çeşitli güçlüklerin
aşılmasının ardından 13 günlük gecikme ile 23 Temmuz 1919'da başlayabildi. Trabzon, Erzurum, Sivas,
Bitlis ve Van Müdafaa-i Hukuk ve Reddi İlhak Cemiyetlerinden gelen 62 delegenin katıldığı bu kongre
bölgesel nitelikli olmasına karşın, Mustafa Kemal Paşa'nın “Milletin azim ve kararını” harekete geçirerek
Ulusal Bağımsızlık Savaşı'nı başlatma yolculuğunun en önemli adımlarından biridir.
Kongrenin başladığı gün Kongre Başkanlığına, sona erdiği 7 Ağustos'ta da Temsilciler Kurulu
Başkanlığına seçilen Mustafa Kemal' in Milli Mücadele'de resmiyet kazanan ilk önderliği bu kongrede
başlamış, 4-11 Eylül 1919 Sivas Kongresi'ndeki Kongre Başkanlığı ve Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk
Cemiyeti Heyet-i Temsiliye Reisliği ile devam etmiş, Büyük Millet Meclisi Başkanlığı, Büyük Millet Meclisi
Orduları Başkomutanlığı ve Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı'nın ardından 24 Kasım 1934 tarihinde
TBMM'de kabul edilen Soyadı Kanunu ile Türk Ulusu' nun kurtarıcısı ve değişmez lideri Atatürk olması ile
tarihe altın harflerle kaydedilmiştir.
O karanlık günlerde sadece Mustafa Kemal kazanılacağından emin olduğu zaferden sonrasını da
görüyor, dünya dengelerini izliyor, yapılacakları planlıyordu. Hatta bunları geç saatlere kadar çalıştıkları bir
gece sabaha karşı Mahzar Müfit (Kansu) Bey'e -kutsal bir sır olarak saklaması talimatıyla- madde madde
yazdırıyordu. Cumhuriyetten, yeni harflerden, tesettürün kalkacağından, Hanedan için gerekenin
yapılacağından, tam bağımsızlıktan, laik bilimsel eğitimden söz ediyordu. Mutlak bir inanç ve kararlılıkla o
koşullarda hayal sınırlarını fersah fersah aşan öyle devrimler yapılacağını söylüyordu ki; Mazhar Müfit
Bey'in bir yerde defteri kalemi bırakıp “Kusura bakmayın ama Paşam siz de çok hayalcisiniz, Cumhuriyete ulaşalım yeter” demesi üzerine, Milletini tanımanın ve neleri başarabileceğini bilmenin verdiği güvenle
gülümseyerek “Bunu zaman gösterir” diyordu.
Birlikte yola çıktıklarından ihanet edenler de oldu, korkup yarı yolda terk edenler de, kurtuluştan
hemen sonra Cumhuriyetin ilanını engellemeye çalışanlar, hatta parti kurup Cumhuriyet ve devrimleri yok
etmeye soyunanlar da. Ayrıca, kongrelerin ve Büyük Millet Meclisi'nin toplanmasını engellemek için
Padişah ve hükümetinin çıkardığı zorluklar, suikast girişimleri, işgalciler ve yancıları hainlerin kışkırttığı
dinci isyanlar, 7 düvelin bitmek tükenmek bilmeyen saldırıları da unutulmamalıdır.
Üstün liderlik yeteneği ile bu güçlüklerin hepsini aşıp bütün hedeflerine ulaşan Mustafa Kemal
Paşa, liderliğin önemini Erzurum Kongresi bağlamında şu sözlerle anlatıyor:

“Efendiler, tarih söz götürmez bir şekilde ortaya koymuştur ki, büyük işlerde başarı için yeteneği
ve gücü sarsılmaz bir başkanın varlığı çok gereklidir. Bütün devlet büyüklerinin umutsuzluk ve güçsüzlük
içinde, bütün ulusun başsız olarak karanlıklar içinde kaldığı bir sırada, yurtseverim diyen bin bir çeşit
kişinin, bin bir türlü tutum ve inanç gösterdiği kargaşalı bir zamanda danışmalarla, birçok saygın ve
güçlü kişilerin sözlerine uyma zorunluluğuna inanmakla, sağlam, esaslı ve özellikle sert yürünebilir mi ve
en sonunda ulaşılması çok güç olan hedefe varılabilir mi? Tarihte, buna ulaşmış bir topluluk
gösterilebilir mi? İkincisi Efendiler; ulus, ülke, siyaset ve ordu yöneticiliğinde hiç bulunmamış ve bu
alanda değeri belirmemiş ve denenmemiş gelişigüzel kişilerden, örneğin, Erzincanlı bir Nakşî Şeyhi ve
Mutkili bir aşiret başkanı gibi zavallılardan kurulabilecek herhangi bir Temsilciler Kuruluna söz konusu
durum ve görev bırakılabilir miydi? Bırakıldığında yurdu ve ulusu kurtaracağız, dediğimiz zaman, ulusu
ve kendimizi aldatmış olmak gibi kötü bir yanılgıya düşmeyecek miydik? Böylesine bir kurula, perde
arkasından yardım edilebileceği düşünülse bile bu yöntem, güvenilir sayılabilir miydi?''

Kurtuluş Savaşı boyunca, Zafer'den sonra ve devrimler sürecinde yaşananlar bu anlatımın
doğruluğu yanında, doğru önderlik, doğru kadrolar ve doğru yol haritası olmaksızın başarılı olmanın
olanaksızlığını, bunlar varsa bir avuç kahramanın bir ulusu bağımsızlığına kavuşturup mazlum milletlere
örnek bir sonuç elde edebileceğini de gösteriyor.
Atatürkçü Düşünce Derneği; Büyük Atatürk'ün, başarısı kanıtlanmış Kemalist ideolojisini, '' hayatta
en hakiki mürşit ilimdir, fendir'' düsturundan ayrılmama kararlılığını ve her alandaki akılcı politikalarını
günümüze taşıyarak Ulusumuzla birlikte Atatürk Cumhuriyeti'ne ve Tam Bağımsız ve Gerçekten Demokratik Türkiye hedefine ulaşmak kararlılığındadır.
Erzurum Kongresi'nin 104. yılı kutlu olsun! ''