DATÇA' DA SOKAK HAYVANLARININ VURULUP ,ZEHİRLENMESİ HAYVAN SEVERLERİ İSYAN ETTİRDİ

Datça' da  24 yıl­dır fa­ali­yet­te olan Datça Hay­van Se­ven­ler Der­ne­ği (Özel) Ba­rı­nak  Baş­kanı Heinz Ehir­mann  ve  yet­ki­li­le­ri ,Datça'daki sokak hay­van­la­rı­na kaza ,ya­ra­lan­ma ve  ze­hir­len­me gibi acil mü­da­ha­le­le­rin­de Datça Be­le­di­ye­si­nin de sun­du­ğu im­kan­lar­la mü­da­ha­le et­me­ye ça­lı­şı­yor.Özel­lik­le son gün­ler­de ze­hir­len­me ve vu­rul­ma ih­bar­la­rıy­la isyan eden der­nek yet­ki­li­le­ri ‘’Artık yeter biraz vic­dan’’ diyor.
Ze­hir­len­me ve tü­fek­le vu­rul­ma olay­la­rı­na bazen anın­da bazen son­ra­sın­da mü­da­ha­le eden ve bazen de hay­va­nın acı­lar için­de ölü­mü­ne şahit olan Datça Hayvan ­Se­ven­ler  Der­ne­ği yet­ki­li­le­ri hay­van­la­rın acı­lar için­de ölü­mü­nü gör­meye '' Artık Yü­reklerimiz Dayanmıyor'' ,sokak hay­van­la­rı­na sahip çı­kıl­ma­sı için çağ­rı­da bu­lu­nup olası bir du­rum­da ba­rı­na­ğı­mız­la ile­ti­şi­me ge­çil­me­si ve kötü mu­ame­le gören ve yar­dı­ma muh­taç hay­van­lar için  de yine  der­ne­ği­miz­le ile­ti­şi­me ge­çilsin çağrısın da bulunuyorlar. Datça Hay­van Se­ven­ler Der­ne­ği  De­net­çilerinden  Ni­lü­fer Arsoy  gazetemize yaptığı açıklamada şu cümleleri söyledi''
‘’22 ocak 2019 ta­ri­hin­de gül­lük mev­ki­in­de bir köpek av tü­fe­ği ile vu­ru­la­rak öl­dü­rül­dü. Hay­va­na atı­lan kur­şun­lar­dan biri çevre in­şat­ta ça­lış­mak­ta olan ki­şi­le­rin ya­kı­nın­dan se­ke­rek, in­san­la­rın korku ve panik ya­şa­ma­sı­na neden oldu. Olay­dan bir gün önce aynı yerde yine tü­fek­le bir kö­pe­ğe eteş edil­di­ği­ne şa­hit­ler var. Yakın ta­rih­ler­de iki kö­pe­ğe daha tü­fek­le ateş edi­le­rek zarar ve­ril­miş­ti.
27 ocak 2019 ta­ri­hin­de de Bur­gaz mev­kii eski cici kam­ping'te üç köpek ve bir kuş çev­re­ye atı­lan ze­hir­li ta­vuk­lar­la öl­dü­rül­dü. Zehir o kadar et­ki­li idi ki, hay­van­la­rı da­ki­ka­lar için­de öl­dür­dü. Ha­va­nın güzel ol­ma­sı ne­de­niy­le iki ço­cu­ğu­nu ve evde bak­tı­ğı kö­pe­ği­ni ya­nı­na ala­rak gez­me­ye çıkan bir aile, kö­pek­le­ri­ni beş da­ki­ka için­de ölmüş ol­du­ğu­nu, o es­na­da oraya gelen bir başka kö­pe­ğin yerde duran bir tavuk par­ça­sı­nı ağ­zı­nı al­ma­sıy­la bir­den de­be­len­me­ye baş­la­dı­ğı­nı ve da­ki­ka için­de can çe­ki­şe­rek öl­dü­ğü­nü gör­dü­ler. Küçük ço­cuk­la­rın ya­şa­dı­ğı trav­ma bir yana, bu ço­cuk­lar ya da başka bir çocuk et­ra­fa sa­çıl­mış bu ze­hir­li ta­vuk­lar­la temas et­se­ler ya da ye­se­ler ne ola­cak­tı.
İnsan­la­rın çe­şit­li ba­ha­ne­ler­le, kö­pek­le­re zarar ver­me­ye ça­lı­şır­ken, so­rum­suz­ca yap­tı­ğı bu tip dav­ra­nış­lar ancak bir insan zarar gö­rür­se mi önem­se­necek? Bir çocuk ze­hir­li bir tavuk yese ya da bir in­sa­na bir kur­şun isa­bet etse ne ola­cak.? So­rum­suz­ca elini ko­lu­nu sal­la­ya­rak et­raf­ta do­la­şan bu in­san­lar kim? Bu öfke niye?
Pa­la­mut­bü­kün de vu­ra­rak ,ze­hir­le­ye­rek köpek bı­rak­ma­dı­lar. Ka­ra­in­cir' de aynı. Ölüm­le­rin ve teh­dit­le­rin sonu yok. Ne­re­ye git­sek alın top­la­yın bu kö­pek­le­ri de­ni­yor. Kı­sır­laş­tı­rıp, aşı­lat­tı­ğı­mız bu can­la­rı ya­sa­lar bu­lun­duk­la­rı or­ta­ma bırak diyor ama can gü­ven­lik­le­ri yok. Hay­van­la­rı ne­re­ye bı­ra­ka­ca­ğız ne­re­si gü­ven­li diye dü­şün­mek­ten bık­tık artık. Can çe­ki­şen, ezi­yet gören, be­den­le­ri par­ça­lan­mış hay­van­la­rı gör­mek­ten de yo­rul­duk. Bir tane canı ya­şat­mak için kaç insan mü­ca­de­le ve­ri­yo­ruz. Artık yü­rek­le­ri­miz da­yan­mı­yor.
Datça'da sokak hay­va­nı so­ru­nu var­dır, doğru. Ama bunun so­rum­lu­su kim? 5199 sa­yı­lı yasa ge­re­ği, tüm hay­van­la­rın çip yön­te­mi ile kayıt al­tı­na alın­ma­sı, sokak hay­van­la­rı­nın be­le­di­ye­ler­ce, sa­hip­li hay­van­la­rın ise sa­hip­le­ri ta­ra­fın­dan kı­sır­laş­tı­rıl­ma­sı ve aşı­la­tıl­ma­sı ge­rek­ti­ği halde, bunu yap­ma­yan so­rum­suz hay­van sa­hip­le­ri yü­zün­den hay­van sa­yı­sı­nı kont­rol al­tın­da tut­mak müm­kün ola­mı­yor.
Diğer ta­raf­tan, özel­lik­le yasak ırk kö­pek­le­ri üre­tip satan ki­şi­ler var. Bu hay­van­lar da son­ra­dan so­ka­ğa terk edi­li­yor. Sa­hip­le­ri­nin kötü dav­ran­dı­ğı, ezi­yet gören ya da so­kak­lar­da kötü mu­ame­ley­le kar­şı­la­şan bu hay­van­lar ag­re­sif bir tutum ser­gi­le­ye­bi­li­yor.
Ner­den ba­kar­sa­nız bakın, sokak hay­va­nı so­ru­nu­nu ya­ra­tan in­san­dır. Ama be­de­li­ni hay­van­lar can­la­rıy­la ödü­yor. İnsan­lar, ta­vu­ğu yedi, ko­yu­nu­ma sal­dır­dı, ço­cu­ğum kor­ku­yor diye hay­va­na kızıp zarar ve­re­ce­ği­ne, bunun çö­zü­mü­ne kat­kı­da bu­lu­na­bi­lir. Ön­ce­lik­le sa­hip­li veya sa­hip­siz kı­sır­laş­ma­mış kö­pek­le­ri be­le­di­ye veya der­ne­ği­mi­ze haber ve­re­bi­lir. Giz­li­ce hay­van üre­tip sa­tı­şı­nı yapan ki­şi­le­ri de aynı şe­kil­de der­ne­ği­mi­ze ihbar ede­bi­lir. Hay­van­lar­la uğ­raş­mak ye­ri­ne, o za­val­lı­la­rı bu hale ge­ti­ren­ler­le uğ­ra­şın. Böy­le­ce, hem sizin, hem der­ne­ğin, hem be­le­di­ye­nin işini ko­lay­laş­tır­mış olur­su­nuz. Madem ki bu Datça'nın so­ru­nu, bunu bu­ra­da ya­şa­yan her­kes bir­lik­te çö­zecek. Bu da hem ya­sa­la­ra, hem vic­dan­la­ra uygun şe­kil­de ol­ma­lı.
Sev­mek zo­run­da de­ğil­si­niz ama hay­van­la­ra zarar ver­me­yin. İnsan­lar da bazen sev­me­dik­le­ri, hatta zarar gör­dük­le­ri in­san­lar­la bir arada ya­şa­mak zo­run­da ka­la­bi­li­yor. Bu sev­me­di­ği ki­şi­yi yok etme hak­kı­nı ona ve­ri­yor mu? Peki bu hay­van olun­ca ne de­ği­şi­yor? Hay­van da can. O'nun da yaşam hakkı var. Bir parça ek­me­ği bö­lüş­me­yi bil­se­ler ka­pı­la­rın­da kul olur­lar. Bir şe­kil­de bir­lik­te ya­şa­ma­yı öğ­re­ne­ce­ğiz. Bunun başka yolu yok. Ya­sa­lar da bunu em­re­di­yor. Sokak hay­va­nı adı üs­tün­de, on­la­rın yaşam or­ta­mı so­kak­lar. Zarar veren olur­sa zaten re­ha­bi­li­tas­yon mer­ke­zi­ne alı­nı­yor . Ka­ti­lin bile ceza sü­re­si var. Ya­tı­yor çı­kı­yor. Biz bu can­la­rı ömür boyu hapis ede­me­yiz ki; bu da yasak. Her­ke­sin vic­da­nı­na ses­le­ni­yo­ruz.
Ölen Ka­ra­mel'in an­ne­si ço­cuk­la­rı­na bakın ne öğüt­le­miş; “He­pi­miz bi­li­yo­ruz, dün­ya­da iyi­lik­te var, kö­tü­lük­te. Yaşam da var, ölüm de. İnsa­nın alış­tı­ğı, değer ver­di­ği bir var­lık­tan ay­rıl­mak zo­run­da kal­dı­ğın­da, hele böyle bir zih­ni­yet yü­zün­den, çok büyük üzün­tü ya­şı­yor, belki kü­sü­yor ama şunu unut­ma­ya­lım; hala bir yerde sizin sev­gi­niz­le ha­ya­ta tu­tu­na­cak, ya­şa­ya­cak bir can var. Pes etmek yok. O yüz­den kö­tü­lü­ğe karşı iyi­lik yap­ma­ya, za­lim­li­ğe karşı daha çok sev­me­ye, ölüme karşı daha çok ya­şat­ma­ya devam et­me­li­yiz. Başka söze gerek var mı. Sevgi öyle güçlü bir duygu ki, in­sa­nı tüm kö­tü­lük­ler­den ko­ru­ya­bi­lir. İşe hay­van­lar­la baş­la­yın, başka bir dünya bu­la­cak­sı­nız.