PİNANA KİTABININ YAZARI KABAN'DAN, KADIN VE EDEBİYAT SÖYLEŞİSİ

Söy­le­şi, M. Özgür Mutlu ta­ra­fın­dan, Ayşe Başak Kaban'ı ta­nı­ta­rak baş­la­dı. Ar­dın­dan Pi­na­na ki­ta­bı hak­kın­da yo­rum­lar­da bu­lu­nan Mutlu, his­set­tik­le­ri­ni ak­tar­dı.

Ki­ta­ba yö­nel­ti­len, “Ki­tap­ta çok kadın ka­rak­ter var ve her bi­ri­nin erkek ege­men an­la­yış­tan mus­ta­rip ol­du­ğu, bir sı­kın­tı­sı, derdi ve ya­ra­sı var. Se­çil­miş ör­nek­ler gibi bir araya gel­me­le­ri ha­ya­tın nor­mal akı­şı­na ay­kı­rı” eleş­ti­ri­si hak­kın­da yorum yapan Mutlu, ki­ta­bı okur­ken ken­di­si­nin de ilk etap­ta bu eleş­ti­ri­ye ka­tıl­dı­ğı­nı, ancak daha sonra as­lın­da genel an­lam­da ül­ke­de ka­dı­nın du­ru­mu­na bak­tı­ğı­mız­da bunun son
de­re­ce sa­hi­ci ol­du­ğu­nun far­kı­na var­dı­ğı­nı ifade etti. Kaban ise “şu anda bu­ra­da olan
ka­dın­lar­la bir araya gelip soh­bet etsek, her bi­ri­nin böyle on­lar­ca sı­kın­tı­sı ol­du­ğu­nu gö­rü­rüz. Yani, eril bakış açısı ne­de­niy­le ka­dı­nın ya­şa­dı­ğı so­run­lar as­lın­da gö­rül­mek is­ten­me­yen bir ger­çek.” ''Ben Küçük Faraş Ko­yu­nu yaz­mış­tım, meğer Datça'yı yaz­mı­şım.
Henüz Datça'ya gel­me­den ha­ya­lim­de­ki mekan ta­sav­vu­ru ile as­lın­da Datça'yı an­lat­mış bunu ise Datça'ya yer­leş­me­ye ge­lir­ken Ba­lı­ka­şı­ran' ı ilk defa gör­dü­ğün­de fark ettim. Ki­ta­bi­mi ise Datça'da ta­mam­la­dım' dedi. Bu du­rum­dan et­ki­le­nen
bir din­le­yi­ci, sizi Kni­dos Af­ro­di­ti ça­ğır­mış ol­ma­lı, şek­lin­de yo­rum­da bu­lun­du.
Pi­na­na' da öne çıkan ka­rak­ter­ler üze­rin­den Mutlu, saf iyi ve saf kötü edebi ka­rak­ter­ler
ko­nu­su­nu gün­de­me ge­tir­di. Bazı ro­man­lar­da­ki ka­rak­ter­le­rin bu şe­kil­de ya­ra­tıl­dı­ğı­nı ancak
ger­çek ha­yat­ta saf iyi ve kö­tü­nün bu­lun­ma­dı­ğı­nı dile ge­tir­di. Pi­na­na' da tüm ka­dın­lar iyi­dir ve tüm er­kek­ler kö­tü­dür gibi bir ha­ta­ya dü­şül­me­di­ği­ni vur­gu­la­dı. Kaban ise oku­yu­cu­su­na “İlk ça­lış­ma­la­rım­da bende ka­rak­ter­le­ri­mi böyle ya­rat­tım. Daha sonra bunun yan­lış ol­du­ğu­na karar ver­dim ve bu
ay­rı­mı ka­rak­ter­le­ri­me uy­gu­la­ma­dım. Eril bakış açı­sı­nın kadın erkek fark et­mek­si­zin var
ol­du­ğu­nu, ka­dın­la­rın da far­kı­na va­ra­rak ya da var­ma­dan erkek ege­men sis­te­min onay­la­yı­cı­sı
ya da sür­dü­rü­cü­sü ola­bi­li­yor­lar” dedi. Kaban yö­nel­ti­len so­ru­lar üze­ri­ne, ''Hayal gücüm ile gör­me­den Datça'yı yaz­dım. Siz­le­ri alıp Fran­sa'nın bir kö­yü­ne de
gö­tü­re­bi­li­rim. Sa­de­ce man­za­ra de­ği­şir belki ama der­di­miz de­ğiş­mez­di. Ben ya­zar­ken kendi
iç dün­ya­ma gö­mü­lü­rüm ve oku­yu­cu­yu dü­şün­mem. Yazıp bi­ti­re­ne kadar metin be­nim­dir.
Okura ulaş­tık­tan sonra ise onun­dur'' dedi.
Söyleşide, sadece edebiyata değil, hayata dair, yorum ve sorularıyla tamamlandı.